معراج السعاده صفحه 964

بلکه کبریت احمر و اکسیر اعظم است . هر که توفیق وصول به آن را یافت به مرتبه عظمی فایز گردید . و هر که مؤید بر تحصیل آن گردید ، به موهبت کبری رسید .

چگونه چنین نباشد ، و حال آنکه آن ، سبب تکلیف بنی نوع انسان است .

چنان که حق - سبحانه و تعالی - می فرماید : «و ما امروا الا لیعبدوا الله مخلصین له الدین»

یعنی : «بندگان ، مامور به اوامر الهیه نگردیدند ، مگر به آن جهت که عبادت کنندخدای را در حالتی که خالص کننده باشند ، از برای او دین را» . (1)

و لقای پروردگار ، که غایت مقصود و منتهای مطلوب است ، به آن بسته است .

همچنان که می فرماید :

«فمن کان یرجو لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا و لا یشرک بعباده ربه احدا»

یعنی : «هر که آرزوی ملاقات پروردگار خود داشته باشد» . پس باید عمل صالح به جا آورد . و درعبادت پروردگار خود ، احدی را شریک نسازد» . (2)

و در بعضی از اخبار قدسیه وارد شده است که : «اخلاص ، سری است از اسرار من ، به ودیعت می گذارم آن را در دل هر یک از بندگان خود ، که آن را دوست داشته باشم» . (3)

و از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله مروی است که : «هیچ بنده ای نیست که چهل روز عملی را به اخلاص از برای خدا به جا آورد ، مگر اینکه چشمه های حکمت از دل او بر زبانش جاری می گردد» . (4)

و فرمود که : «عمل

1- 26. بینه ، (سوره 98) آیه 5 .
2- 27. کهف ، (سوره 18) آیه 110 .
3- 28. محجه البیضاء ، ج 8 ، ص 125 .
4- 29. بحار الانوار ، ج 70 ، ص 242 ، ح 10 .