حکمت عملی ( تهذیب نفس ، اداره منزل و اجتماع از دیدگاه خواجه نصیرالدّین طوسی) صفحه 7

اسفند 1373

نصّ مقدّمه مرحوم خواجه نصیر(ره )

حمد بی حدّ و مدح بی عدّ لایق حضرت عزّت مالک الملکی باشد که همچنانکه در بدو فطرت اولی :

(وَهُوَ الَّذی یَبْدَؤُاالْخَلْقَ )(8)

که حقایق انواع را از مطالع ابداع برمی آورد ، هیولای انسان را که سمت عالم خلقی داشت چهل طور در مدارج استکمال از صورت به صورت و حال به حال بگردانید که :

((خَمَّرْتُ طینَهَ ادَمَ بِیَدَیَّ اَرْبَعینَ صَباحاً))(9)

تا چون به نهایت تربیت رسید و اثر حصول شایستگی قبول در وی پدید آمد ، خلعت صورت انسانی را که طراز عالم امری داشت که :

(وَیُنَزِّلُ الرُّوح مِنْ اَمْرِهِ )(10)

به یک دفعه که :

(وَما اَمْرُنا اِلاّ واحِدَهٌ )(11)