عبرت های روزگار صفحه 124

صد هزاران پادشاهان نهان***سرفرازانند ز آن سوی جهان

نامشان از رشکِ حق پنهان بماند***هر گدایی نامشان را برنخواند (1)

و یا کسی در چشمان ایشان بزرگ می نموده، و به وی دل می بستند، و اکنون پس از سنجش در می یابند که تحفه ای نبوده است و به واقع دل به فردی زبون و پست و خوار بسته بودند. و همین جاست که یکدیگر را ملامت می گویند.

عاشقان از درد زآن نالیده اند***که نظر ناجایگه مالیده اند (2)

عاشقان لُعبتان پر قَذِر***کرده قصد خون و جان همدِگر (3)

که فنا شد عاشق و معشوق نیز***که نه چیزند و هواشان نه چیز (4)

میزان

اما اینکه ترازو چیست؟ و چگونه است؟ و یا در قیامت چگونه سنجش می کنند؟ هر یک پرسشی است، که روایات، پاسخ آن را گفته اند:

«هُمُ الْانْبِیاء وَالاوصیاءُ ونحنُ الْمَوازِین»

میزان، کردار و رفتار و گفتار پیامبران و اهل بیت مکرم است. و کارهای هر

1- [1] مثنوی معنوی، دفتر دوم، بیت 935 و 936.
2- [2] عاشقان از آن جهت از درد می نالند که به جایی که نباید نظر اندازند، نگریسته اند. مثنوی معنوی، دفتر چهارم، بیت 229.
3- [3] عاشقانِ خوب رویانِ پر از کثافت، قصد کشتن و جان همدیگر می کنند.
4- [4] مثنوی معنوی، دفتر پنجم، بیت 1203 و 1205.