- مقدمه 1
- اشاره 2
- تربیت 5
- ادعای مَهْتَری 7
- اشاره 11
- جهان شیعه 14
- حریم اهل بیت 15
- دو نکته 16
- فیض مُدام 16
- خوان یغما 17
- اهل بیت 17
- اشاره 21
- سلطان هستی 23
- هیچ 24
- آموزگاران سخن 25
- مرگ 26
- اشاره 31
- سایه خدا 32
- بهره نخست 35
- لذتی بالا 36
- بهره دوم 38
- بهره سوم 39
- بهره چهارم 40
- بهره پنجم 40
- اشاره 42
- قشرها 44
- همراهی 45
- اشاره 49
- داستان انسان 50
- آدم، حواء 51
- ناخرسندی خداوند 67
- اشاره 67
- بی مهری 68
- پیامبران 68
- عالم پس از مرگ 69
- صالحان 74
- عبرت 74
- اشاره 78
- هماهنگی 79
- اکرامِ آدم 79
- محصول علم 79
- اختیار 80
- اراده جاودانه 81
- بیداری 86
- اشاره 86
- رنگ خدایی 87
- امّت 88
- خوشی های نفس 89
- برترین بندگی 89
- اعماق حقیقت 90
- بندگان مبارک 93
- آتش دوزخ 94
- شریک گناه 95
- حلقه های آهن 96
- رفتار ناصواب 97
- خصال 97
- منیّت 98
- تائب 99
- اشاره 102
- شیدایی 103
- سلامت 107
- عملِ برترین 107
- عاقبت سُوء 110
- پرهیز 111
- بهای فرمانروایی 111
- لبه پشت بام 112
- آیه ای دیگر 113
- درس مقصود 117
- اشاره 117
- ترازو 118
- پاداش 120
- میزان 124
- خرما فروش 126
- اشاره 135
- ایمان 136
- ایمان علی 138
- اسلام محض 139
- هجرت 139
- جهاد 141
- رَجاء 143
- اشاره 150
- خصلت های ناب 152
- داسِ اجل 152
- حزب خدا 154
- شیعیان 154
- فارسیان 155
- دوستداران 156
- اشاره 161
- توفیق 164
- فردوسی 171
- اشاره 177
- قرآن کریم 179
- مهاجرت 185
- ابراهیم 185
- آسمانی 186
- امام فقید 190
- اشاره 194
- بینوایان 198
- اشاره 206
- غم اولیا 209
- مراقبت 210
- راه اصلاح 213
- حجاب 214
- زنی نامسلمان 216
- نیات حقیر 217
- خاکستر 218
- اشاره 223
- راز بد بودن 224
- صواب و گناه 224
- طبیب 224
- سلامت 225
- حقایق ثابت 229
- شیوه پاسخ 230
- غارنشینان 236
- اشاره 241
- گوهر اختیار 243
- اشاره 259
- نور ایمان 260
- پرسود و پر نقص 262
- اشاره 271
- کبوتر کردار 272
- بهمنِ رفتار 272
- غنیمت و غرامت 273
- جاودانه 274
- کریم 275
- کردار خیر 275
- پاسخ ماندگار 276
- بهشت 277
- هوس 278
- میهمان عمل 278
- بازتاب یک هوی 279
- اشاره 282
- صفات حق 283
- میزان معرفت 285
- ملاک 285
- ذاکران 285
- مایه بیم 286
- مکتب فضیل 291
- اشاره 298
- پاره تن 299
- پیامبران 300
- دریای معرفت 302
- آن مرد الهی 305
«وَاذْ قالَ رَبُکَ لِلْمَلائکه انِّی جاعِلٌ فِی الارضِ خَلِیفَه» (1) خداوند فرشتگان را فرمود: می خواهم جانشینی جهت خود برگزینم.
و آنگاه انسان را آفرید.
بنابراین، جانشین کسی هستیم که ستم را هرگز روا نمی دارد. و نه دروغ.
و نه خُلف وعده. و نه بخل. و نه آنچه نارواست. و فیض و فضل او پیوسته بر بندگان خویش جاری است.
«یا دائِمَ الْفَضْلِ عَلَی الْبَرِیَّه»
ما جانشین کسی هستیم که نان کسی را آجر نمی کند.
ای کریمی که از خزانه غیب
گبر و ترسا وظیفه خور داری
خوان یغما
امام صادق علیه السلام از مکه باز می گشت. و در راه کسی را دید که تشنه بود. و از تشنگی در آستانه هلاک. به یکی از یاران که با خود آب داشت فرمود: بشتاب. و به او آب رسان. گفت: او مسلمان نیست. و از مسیحیان است. فرمود: به دینش کار ندارم، او تشنه است.
آری، امام علیه السلام خود را در جایگاه خداوند می دید که روزی رسان است، و روزی خویش را به ایمان مشروط نساخته است.
بر این خوان یغما چه دشمن چه دوست
اهل بیت
حال، که جایگاه خویش را دانستید، با مشاوران خود نیز آشنا شوید.
مشاورانی که تنها یک سوی سکه را و نیز تنها اکنون را نمی بینند. و از هر آلایش و پلیدی و دنائت، پاک و آراسته اند. و ایشان، به صراحت آیات، پیامبران و آل پاکیزه جان رسول مطهرند.
1- [1] بقره/ 30.