عبرت های روزگار صفحه 42

بصیرت

اشاره

انسانی بینا، بر اثر بینایی و بصیرتی که داشت، با سلسله ای ابزار، زمینی صاف و هموار را زیر و رو می کرد. و در همین میان، مردی نادان، بی خبر، و بی خرد، از دیدن این ماجرا بر او خشم گرفت که چرا زمین هموار را اینگونه در هم می کوبد؟

اعتراض و ایراد او از این رو بود که اکنون را می دید. و از فردا غافل بود. و نیز از تحولات و تغییرات خبری با خود نداشت. و نمی دانست که این امر اگرچه زمنی را به ظاهر ناهموار و ناهمگون می سازد، اما در پی آن آبادی و آبادانی نهفته است. و نیز سودها و منفعت ها به همراه خواهد داشت.

آری، انسان های جاهل، همیشه در جهت ها و موضع گیری های خود به چنین خطاها و لغزش هایی آلوده می شوند.

آن مرد بزرگ و بینا، که با بیل و گاوآهن، زمین را زیر و رو می ساخت، به مرد نادان و امروزی نگر و اکنون بین، فرمود: هیچ فریاد مکن که آبادی این زمین، و هم ارزش یافتن و به نتیجه نشستن آن در گرو همین کند و کاو و زیر و رو شدن