نماز عشق صفحه 13

اهل تهجد و نماز شب بود و همچنین نسبت به نیروها و حقوق برادران دینی و مراعات آن و گذشت و ایثار و فداکاری نسبت به آن ها تلاش فراوان داشت .

یکی از خصوصیات این نوجوان این بود که وقتی برای نماز شب بیدار می شد دلش می خواست دیگر رزمندگان را هم بیدار کند . او شیوه خوبی را برای این کار انتخاب کرده بود . در نیمه شب نزدیک اذان صبح گوشه ای از سنگر می نشست و شروع می کرد به تلاوت آیات شریفه قرآن کریم با صدای زیبا و آهسته . از آن جا که نزدیک اذان و وقت نماز بود و علاوه بر آن صدای دلنشینی هم داشت برادران دیگر هیچ اعتراضی نمی کردند و با کمال میل از خواب برمی خاستند و نماز شب می خواندند .

نماز در اسارت

علیرضا داج

در زمان اسارت ، بعثی ها از خواندن نماز و قرآن و حتی صلوات فرستادن ما وحشت داشتند و مانع این کارها می شدند .

در آسایشگاه های 50 نفری ما ، خواندن نماز جماعت ممنوع بود ، آن ها طوری برای ما برنامه ریزی کرده بودند که در هر گوشه فقط یک نفر باید نماز می خواند . یعنی چهار گوشه فقط چهار نفر . با این برنامه مثلا نماز و مغرب و عشای ما تا ساعت 12 شب طول می کشید .

یک شب یکی از اسرا که از ناحیه چشم جانباز و مجروح بود در گوشه ای مشغول نماز شد و نفر قبل از او را که در آن جا بود ندید . سرباز آسایشگاه این را دید و ارشد

آسایشگاه را صدا زد و او را به باد ناسزا گرفت که چرا در کنار هم نماز می خوانید و این در حالی بود که همان دو نفر هم با فاصله نسبتا زیادی از هم مشغول نماز بودند . فردا آن برادر را با کابل و وسایل دیگر کتک زدند .

در مورد تلاوت قرآن اگر از ساعت 9 شب بعد کسی را می دیدند تنبیه سفت و سختی می شد و در مورد روزه گرفتن هم ما اجازه برخاستن قبل از اذان صبح را نداشتیم ، ولی اگر کسی می توانست مقدار کمی نان از روز نگه دارد شب در زیر پتو مخفیانه آن را می خورد تا بتواند روزه بگیرد .

جابجایی به موقع