نماز عشق صفحه 57

نمازخانه ای را در یک سنگر بر پا کرده بودیم . در درست کردن این سنگر برادران خلی زحمت کشیده بودند؛ بخصوص فردی به نام حاج آقا بهرامی که تلاش های ایشان بسیار بیشتر و زیادتر از دیگران بود .

یک روز من بابت تلاهایش از او تشکر کردم ، ولی او در جواب گفت من این کار را برای شما نمی کنم که تشکر می کنید و برای هر کس که کار کنم خودش اجرش را می دهد .

چند ماه بعد که در یک سنگر ، در پشت خط کارون منطقه شیر پاستوریزه در حال نماز خواندن بود ، خمپاره ای به سنگر برخورد کرد و سنگر بر روی او خراب شد و او در حال نماز خواندن در زیر آوار به شهادت رسید .

ترس دشمن از نماز

حجت الاسلام و المسلمین ابوالقاسم اقبالیان

سال 1358 در نجف آباد بین دیوان دره و بیجار بودم . دمکرات ها وارد یک روستا شده بودند و ما می خواستیم آن روستا را بگیریم .

نماز صبح را با جماعت خواندیم و بعد با تکبیر بسیار بلند وارد روستا شدیم . آن ها صدای تکبیر ما را شنیده بودند ، ولی گویا از نماز ما هم مطلع بودند؛ چون تعدادی از تسلیم شده ها را دیدیم و علت کارشان را پرسیدم ، گفتند : نماز و تکبیر شما چنان رعبی در دل ما ایجاد کرد که نتوانستیم با شما مقابله کنیم .

نماز در کشتی غرق شده

حسین عرب

ما گاهی اوقات برای تهیه مقدمات عملیات می رفتیم اروند کنار . یک کشتی بود که در اروند کنار غرق شده بود و سر آن از آب بیرون زده بود . ما با همان آب اروند وضو می گرفتیم و بر روی قسمت بیرون مانده آن کشتی نماز می خواندیم . مشکل عمده ما عدم هم سطح بودن این قسمت کشتی بود . چون نباید جای سجده با جای پا بیش از چهار انگشت فاصله می داشت . یک پا را دراز می کردیم و یک پا را از زانو بر روی سطح قرار می دادیم و جای پا و زانو یکی می شد . البته فقط جای یک پای ما هم سطح می شد .