اسرار نماز صفحه 116

الهی و به کار دار بندگی را در رضا دادن به حکمت و قضای او و ادای اوامر و نواهی او، به تحقیق که امر کرده است تو را به صلوات بر پیغبمر را به ذکر الله تعالی ، و طاعت او را به طاعت خدا و شهادت او را به شهادت خدا و مواظب باش که فوت نکنی برکتهای شناختن حرمت او را از خود، تا محروم نشوی از فائده صلوات بر او و از ماءمور بودن او از جانب خدا به استغفار برای تو، و از شفاعت آن حضرت تو را به شرطی که بجای آوردی نماز واجب را با شرائط آن و بجای آوری اوامر و نواهی و سنن و آداب آن را، و بدانی مرتبه بزرگواری او را نزد خدای عزوجل .

9- سلام

هرگاه فارغ شدی از تشهد بگذران ، در دلت حضور سید المرسلین و ملائکه مقربین را، که نگهدارندگان اعمال تواند و محبت اهل بیت نبوت و ولایت مولای متقیان را که بدون محبت اهل بیت نبوت و ولایت مولای متقیان هیچ عملی مو.رد قبول نیست چون : علی حبه حبه قسیم النار و الجنه محبت مولای متقیان فقط باعث رهائی از آتش جهنم است در روز قیامت تقسیم کننده و جدا کننده اهل جهنم و اهل بهشت مولای متقیان امیر مؤمنان علی بن ابیطالب (علیه السلام ) است و بس و بگو: السلام علیک ایها النبی و رحمه الله و برکاته ، السلام علی علی امیرالمؤ منین ، السلام علی ائمه المعصومین ، السلام علی جمیع انبیاء الله و المرسلین ، السلام علی جمیع ملائکه الله و المقربین ،

السلام جمیع اهل الطاعه فی السموات و الارضین درود بر تو ای پیامبر خدا و رحمت خدا و برکتهای او بر تو باد پس حاضر گردان در دلت حضرت امیر (علیه السلام ) و ائمه معصومین (علیهم السلام و باقی پیغمبران و بندگان صالح را، و فرشتگان خدا، مخصوصا فرشتگان مقرب را در سلام دادن و جاری بگردان زبانت را به صیغه خطاب به گفتن السلام علینا و علی عبادالله الصالحین سلام و درود بر ما و بندگان شایسته خدا و در پایان ، مجددا و به طور جمع سلام کن به همه آنها و بگو: اسلام علیکم و رحمه الله و برکاته سلام و درون بر همگی شماها و رحمت خدا و برکتهای او بر شما باد.

در هنگام سلام ، قصد کن حضور مخاطب را در ذهنت تا نباشی از عبث کاران و لغو گویان ، و چگونه می توانی بشنوانی خطاب خود را به کسی که حاضر نگردانده ای آن را در ذهنت اگر فضل و رحمت خدا شامل حالت نمی بود در کافی بودن آن نماز از اصل واجب ، با آنکه بدون قصد و شعور از تو صادر می شود چه چاره ای می کردی ؟ اگر چه اکنون هم دور است این نماز که بدون قصد و شعور از تو صادر شده از درجات قبول و فرو افتاده است از قرب وصول .

و اگر پیش نماز بوده باشی قومی را، قصد کن به سلام خود ایشان را، و ایشان نیز قصد کنند رد سلام را بر تو، پس اگر به این نحو که مذکور شد سلام نمودی ، به تحقیق

ادا کرده ای وظیفه سلام را و استحقاق بهم رسانیده ای از خدایتعالی زیادتی سلام را، و اصل سلام مشترک است میانه تحیت خاصه ، و میانه اسم مقدس از اسماء خدای تعالی ، و در اینجا سلام به معنای اول که تحیت باشد ظاهراست و به معنای ثانی مستعار است در میان خلق به دستور خدای تعالی ، به واسطه تفاءل به سلامتی و امان از عذاب ، جهت کسانی که اقامت به حدود الهی نموده اند.

حضرت صادق صلوات الله علیه فرموده است السلام فی دبر کل صلاه ، الامان سلام در آخر هر نمازی باعث امان است یعنی : هر کس ادا کند اوامر خدای تعالی و سنت پیامبر (صلی الله علیه وآله ) را امان خواهد بود از بلاهای دنیا برای او، و برائت است از عذاب آخرت و سلام اسمی است از اسماء الهی که به امانت داده است آن را خدای تعالی به خلق ، تا استعمال کنند معنای آن را در معاملات و امانات و انصافات خود و تا تصدیق کننده باشد مصاحبتشان و صحت معاشرتشان را و اگر خواهی که بگذری سلام را در موضع خود و بجای آوری معنای آن را، پس بپرهیز از خدا و سالم دار دینت را، و پاک دار دلت را و عقلت را و آلوده مساز آنها را به تیرگی عصیان و باید که سالم بداری حفظه اعمال خود را از اینکه مبادا با ایشان ابرام کنی و ملال رسانی به ایشان ، یا به وحشت اندازی ایشان را از بد معاملگی خود، بعد از ان باید سالم بداری دوستان خود را،

و بعد از آن سالم بدار دشمن را.

پس هرگاه سالم نمانند حفظه اعمال تو که ایشان نزدیکترند به تو و معاند نیستند دور تران که دوست و دشمن تواند به طریق اولی سالم نخواهند ماند و کسی که وضع نکند سلام را به این وجه که ذکر شد در محل خود، هیچکس از دست او سالم نخواهد بود و می باشد او کاذب در سلام خود، هرچند افشاء کند سلام را در میان خلق .