اسرار نماز صفحه 146

این چنین نماز گزارنده که شنیدی ، کی برابر بود با غافلی که باظلمات هوا و هوس نفسانی و کدورات وساوس شیطانی ، سر بر زمین می نهد و برمی دارد. و از سر رسم ، قیامی و رکوعی می آورد و فاتحه ای به غفلت می خواند.

ای عزیز! از فاتحه یک آیه این است : ایاک نعبد و ایاک نستعین تو را پرستیم و از تو یاری خواهیم پس چون تو هوا و نفسی را پرستی ، و بندگی به فرمان شیطان کنی و در کارها، یاری و مراد و مال از خزینه طلبی این آیت خواندن از تو دروغ بود

و دروغ در شرع حرام است خاصه دروغ بر حق و آیه و من اظلم ممن افتری علی الله کذبا سوره انعام آیه 21 بیان این معنی می کند و چون این مقدمات معلوم کنی ، بدانیکه عامه خلق از حقیقت و اسرار نماز بی خبرند.

روشن تر بیانی می خواهی گوش دار: ای عزیز!قیام به ادای حقوق اسرار نماز، از قومی درست آید که چون قصد مقام عبودیت کنند، نقوش وجود کائنات از لوح تقصیر خود محو کنند و به آب ترک ماسوی الله دستها بشویند و به شراب طهور ذکر مضمضمه کنند و به روائح نفخات ربانی استنشاق کنند و رذائل اخلاق بشری را به استنشاق ، طرح کنند و به آب حیات حیا روی بشویند و به زلال توکل ، غسل مرافق کنند و از ینبوع ذلت و افتقار مسح سر کشند و اقدام سعی به آب استقامت مسح کنند و در استقبال کعبه ، روی دل به قبله حقیقی آرند و در نیت تحریم عهود مخاطبات روحانی ، تجدید کنند و در تکبیر پستی ذرات موجودات را در اشعه آفتاب کبریا، محو ببینند و در رفع یدین تعلقات اوهام فساده و تصورات باطله را، پس پشت اندازند و در سبحانک اللهم و بحمدک به جناح تنزیه ، در فضای عالم قدس طیران کنند و در تعویذ پناه به حصن عصمت فاطر کائنات گیرند و در) بسم الله بدایت صبح دولت عاشقان از مشرق ، عنایت ، طلوع کند و در الحمدلله سریان افضال و انعام حضرت نامتناهی ، در مظاهر مراتب علویات و سفلیات مشاهده افتد و در الرحمن الرحیم دریای راءفت

و رحمت بیکران بیند که در جداول اعیان وجود، روان گشته پس سفینه وجود این طایفه در تلاطم امواج اسرار بحر احدیت غرق گردد و بحر ازل با بحر ابد، آمیزد و حقیقت مالک یوم الدین اشکار گردد پس سباحان قضا آن غرق شدگان دریای وحدت را به کمند تقدیر، به ساحل تکلیف کشند، پس کمر عبودیت بر میان جان بندند تا ایاک نعبد گفته آید پس مشرفان عالم اسباب عظم ، اثقال امانت تکلیف را، بر نظر آن سوختگان بادیه فراق عرضه دهند .بلبل زبان حال ایشان به استمداد عنایت حضرت لایزال و ایاک نستعین سرائیدن گیرد چون روح بزرگ را که عنقای فضاحت ساحات لاهوتی است از قعر چاه طبیعت نظر بر مراتب درجات سالکان بارگاه حضرت ذوالجلال افتد که در معراج ترقی ، عروج می کند، خواطف طمع فضل وی را دریابد و اهدنا الصراط المستقیم ناطق وقت شود پس از ندیمان مجلس انس ، که در عالم ارواح ، شراب خطاب الست با هم می خورند، یاد آرند و صراط الذین انعمت علیهم بگویند این مردودان بیچاره مهجور و مطرودان سرگشته مبتور را بینند، برکنار بساط قبول محروم مانده ، و در ظلمات تیه غفلت گم گشته ، غیر المغضوب علیهم ولاالضالین گفته آید.

ای عزیز! نمی دانم از این سخنان چه فهم خواهی کرد، اگر در همه عمرت ، یکبار اینچنین فاتحه خواندن دست دهد، گوی دولت از میدان مسابقت مبارزان صفوف ولایت بردی و به آنجا که باید برسی ، رسیدی .

شعر

اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد؟

نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد

اگر به آب ریاضت