اسرار نماز صفحه 34

سر سرفرازان ، به درگاه او

بماند فرو، نماند فرو.

درِ ششم : سجود

مستحب است که قبل از سجود، تکبیر بگوید: در حال قیام و چون به سجود رود، نخست دو کف دست بر زمین نهد، سپس زانوها و زن به عکس این کند و باید که انگشتان هر دو دست را به جانب قبله قرار دهد و ازهم نگشاید و هیچیک از دستها را به پهلو نچسباند و زانوها را از هم دو دارد واز پیشانی ، مقدار یکدرهم یا بیشتر به سجده گاه برساند (نه کمتر) و بر خاک یکدرهم یا بیشتر به سجده گاه سنگ و امثال آن از چیزهایی که سجود بر آن جائز است و بهتر آنکه بر خاک مزار ائمه معصومین علیهم السلام باشد، به خصوص تربت کربلا و اگر اعضاء سجود را، همه را برهنه کند و بر خاک رساند، افضل است .

و قبل از تسبیح بگوید: رب لک سجدت پروردگار من از بهر تو سجده کردم و بک امنت و به تو ایمان آوردم و لک اسلمت و تو را فرمان بردم و علیک توکلت و کار خود به تو واگذاشتم وانت ربی و توئی پروردگار من . سجد وجهی سجود کرد روی من للذی خلقه مر آن کسی را، که آفریده است او را به دانائی و توانائی و شق سمعه و بصره و برگشود گوش و چشم او را به شنوائی و بینائی ، و الحمدلله رب العالمین وهمه ستایش ها و ثناها بر خدای راست که

پروردگار جهانیان است . تبارک الله احسن الخالقین بزرگ و برتر و دائم و ثابت خدای ، که بهترین آفرینندگان است :

ز ابر افکند قطره ای سوی یم

ز صلب آورد نطفه ای در شکم

از آن قطره لؤ لوی لالا کند

وزین صورتی سرو بالا کند