تجربه شیرین ندامت صفحه 40

از این روایت استفاده می شود : گناهی که توبه و استغفاری به دنبال نداشته باشد و تکرار گردد چنین اثری را در قلب انسان می گذارد .

شاهد بر این مطلب روایت دیگری است که ابابصیر از امام صادق (علیه السلام)نقل

می کند ، او گوید از آن حضرت شنیدم ، می فرمودند :

إِذا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فی قَلْبِهِ نُکْتَهٌ سَوْداءٌ فَاِنْ تابَ إِنْمَحَتْ وَ إِنْ زادَ زادَتْ حَتّی تَغْلِبَ عَلی قَلْبِه فَلا یُفْلِحُ بَعْدَها اَبَداً . (2)

زمانی که مرد گناه می کند در قلب او نقطه سیاهی ایجاد می شود که اگر توبه کند آن نقطه برطرف می شود . و اگر گناهش زیاد گردد و توبه نکند ، این نقطه زیاد می شود تا آن که تمام قلب را می پوشاند . و پس از آن دیگر رستگار نمی شود .

امام باقر (علیه السلام) همین مطلب را ضمن سخن پرباری با صراحت بیشتر بیان می کنند و می فرمایند :

ما مِنْ عَبْد مُؤْمِن إِلاّ وَ فی قَلْبِهُ نُکَتَهٌ بَیْضاءٌ ، فَاِنْ أَذْنَبَ وَ ثَنّی خَرَجَ مِنْ تِلْکَ النُّکْتَهِ سَوادٌ ، فَاِنْ تَمادی فِی الذُّنْوبِ اِتَّسَعَ ذلِکَ السَّوادُ حَتّی یُغَطِّی البَیاضَ ، فَاِذا غَطّی البَیاضَ لَمْ یَرْجِعْ صاحِبُه إِلی خَیْر اَبَداً وَ هُوَ قَوْلُ اللهِ : ( کَلاّ بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ ) . (3)

هیچ بنده مؤمنی نیست مگر این که در قلبش نقطه سفیدی است که اگر گناه کرد و گناهش را دوباره انجام داد از میان این نقطه ، نقطه سیاهی بیرون می آید ، و چنانچه به گناهان ادامه دهد این سیاهی گسترش پیدا می کند تا آن جا که همه سفیدی قلب را می پوشاند ; و هر زمان که سفیدی قلب ، با سیاهی گناه پوشیده گشت ; دیگر صاحب آن به خیر و نیکی برنمی گردد . و این است مراد خداوند از آیه کریمه

که می فرماید :

« حقّا که دل اینان ، در اثر کردار زشتشان ، زنگار گرفته و سیاه گشته است ( که حق را از باطل نمی شناسند و روز جزا را انکار می کنند ) » .