- مقدمه 1
- انگیزه این تألیف 3
- پی نوشتها 3
- استغفار ، تجربه ای شیرین 4
- استغفار واقعی کدام است ؟ 5
- ذکر شریف استغفار در کلمات نورانی پیامبر 6
- شرایط استغفار 7
- انواع استغفار و برکات آنها 9
- مقدمه 10
- نمونه اول 10
- نمونه دوم 12
- نمونه سوم 13
- نمونه سوم 14
- نمونه چهارم 15
- نمونه پنجم 16
- نمونه ششم 17
- نمونه هفتم 18
- نمونه هشتم 19
- نمونه نهم 20
- نمونه دهم 21
- نمونه یازدهم 23
- نمونه دوازدهم 24
- نمونه سیزدهم 25
- نمونه چهاردهم 26
- نمونه پانزدهم 28
- نمونه شانزدهم 29
- نمونه هفدهم 31
- نمونه هجدهم 32
- نمونه نوزدهم 33
- نمونه بیستم 35
- آثار وبرکات 35
- استغفار مجرّبی که امیرالمؤمنین (علیه السلام) به مرد عرب آموختند 39
- ترجمه استغفاری که امیرالمؤمنین (علیه السلام) به مرد عرب آموختند 44
- قسمت اول 49
- چگونه از امام زمان (علیه السلام) عذر خواهی کنیم ؟ 49
- قسمت دوم 52
- پی نوشتها 56
( وَالَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا الله فَاسْتَغْفَروا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلی ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ . أُولئِکَ جَزاؤُهُمْ مَغْفِرهٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ جَنّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ نِعْمَ اَجْرُ الْعامِلینَ ) . (1)
آن ها که وقتی عمل زشتی انجام دادند و یا به خود ستم کردند ، به یاد خدا افتاده و برای گناهان خویش از خداوند آمرزش طلبیدند ، و بر گناه خویش اصرار نورزیدند ، و چه
کسی جز خدا گناهان را می بخشد ؟ ایشان خوب می دانند ( که اصرار بر گناه با استغفار سازش ندارد و جز خدا کسی گناهشان را نمی بخشد ) ; پاداش اینان آمرزشی است از پروردگارشان ، و بهشت هایی است که زیر آن ها نهرهایی روان است و در آن جاودانه زندگی می کنند . و چه نیکوست پاداش کسانی که ( برای خدا ) کار می کنند .
1 . سوره آل عمران ، آیه 135 .
ذکر شریف استغفار در کلمات نورانی پیامبر
ذکر شریف استغفار در کلمات نورانی پیامبر واهل بیتش (علیهم السلام)با تعابیر گوناگون آمده است ، و هر تعبیری حاکی از اظهار ندامت نسبت به گناه خاصّی است که در طول هفته و ساعات شبانه روز به تعداد خاصّی بدان سفارش شده است ، که هر یک در جای خود آثار فراوانی را به دنبال دارد .
مهم ، همانگونه که در این آیه بدان اشاره گشته : این اظهار ندامت و پشیمانی در صورتی رنگ حقیقت به خود می گیرد که از دل برخاسته و در عمل نیز آثارش آشکار گردد . امّا کسی که در حال گناه ، یا مصمّم بر تکرار گناهی است و نسبت به آن استغفار می کند ، مثل کسی است که خدای خود را به باد تمسخر گرفته باشد .
امام صادق (علیه السلام) در سخن زیبایی به این نکته اشاره کرده ، می فرمایند :
اَلتّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ کَمَنْ لا ذَنْبَ لَهُ ، وَ الْمُقیمُ عَلی ذَنْب وَ هُوَ یَسْتَغْفِرُ کَالْمُسْتَهْزِءِ . (1)
کسی که از گناهی توبه کند ، مثل کسی است که گناهی بر او نوشته نشده