فرهنگ اخلاق صفحه 116

انسان را از هواهای نفسانی و گناهان باز می دارد.

تقوا در قرآن

از موضوعات بسیار مهمی که قرآن با عنایتی خاصّ به آن پرداخته و آیات فراوانی را به آن اختصاص داده، تقوا و پرهیزکاری است. (1)

تعداد قابل توجهی از این آیات، ضمن آنکه توجّه مردم را به خدای متعال جلب می کند، آنان را امر به تقوا نموده است. از آن جمله:

« یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ».(2)

«ای اهل ایمان! تقوای الهی پیشه کنید آنگونه که شایسته آن است و از دنیا نروید مگر آنکه مسلمان باشید.».

پروای از خدا، تعظیم مقام شامخ ربوبی اوست، و توجّه به خداوند، گرایش به همه خیرها و خوبی هاست. کسی که آن را پاس می دارد از هر چه ناپاکی، نابخردی، ناشایسته و ناستوده است گریزان است و معنای حقیقی تقوا نیز جز این نخواهد بود.

« فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ... ».(3)

«تا می توانید از خدا پروا کنید و تقوای الهی را پیشه نمایید».

« وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ

1- 141. حدود 250 مرتبه ماده «تقوا» به صورت های مختلف در قرآن به کار رفته است.
2- 142. سوره آل عمران، آیه 102
3- 143. سوره تغابن، آیه 16