فرهنگ اخلاق صفحه 84

گشته، در زمره بندگان صالح خدا به افتخار « فَادْخُلِی فِی عِبادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی » نائل گردی.

با مطالعه برخی از آیات قرآنی و گفتار معصومین علیهم السلام که بیانگر جایگاه بلند و بسیار حسّاس جهاد با نفس و مجاهده در راه تهذیب آن در فرهنگ آیین حیات بخش اسلام است بیش از پیش به اهمیّت فوق العاده این امر حیاتی پی خواهیم برد:

آیاتی از قرآن

خداوند می فرماید:

« وَ الشَّمْسِ وَ ضُحیها ا ... وَ نَفْسٍ وَ ما سَوّیها ا فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْویها ا قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّیها ا وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّیها .».(1)

«سوگند به خورشید و تابش آن ... و سوگند به نفس و آن کس که آن را به اعتدال بیافرید و پلیدکاری و پرهیزکاریش را به او الهام فرمود هر کس آن را تزکیه و تهذیب کند رستگار می گردد و هر که پلید و آلوده اش سازد محروم (و زیان کار) خواهد گشت».

سوگند، راه کاری است برای اثبات بود یا نبود، حقانیت یا بطلان موضوعی که مورد انکار مخاطب قرار گرفته، و تأکید بر کاری که گوینده در مقام انجام یا ترک حتمی آن است. سوگندهای متعدّد نشان می دهد که موضوعِ مورد انکار، بسیار مهم و اساسی است. موضوعی که برای اثبات آن، شایسته است به خورشید و ماه، روز و شب، آسمان و بنیان گذارش، زمین و گستراننده اش، و نفس و آفریننده