1. نوجوان، مفاهیم اخلاقی و دینی را با داستان بهتر می پذیرد و می فهد، گرچه این ویژگی مخصوص همه گروه های سنی است و قرآن این دو شیوه را توصیه می نماید.
«فاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ»؛(44)
قصه روایت کن شاید آنان اندیشه کنند.
یعنی مفاهیم و مطالب را در قالب حکایت بازگو کنید؛ چون جذاب تر و تأثیر پذیرتر می باشد و مخاطب بیشتر در مورد آن موضع می اندیشد.
2. کودک و نوجوان پیام و نکات دینی و اخلاقی را با شعر و جملات قافیه دار بهتر
به ذهن می سپارد. چنان که از حضرت زهراعلیها السلام نیز چنین روشی در آموختن مفاهیم دینی به فرزندان بزرگوارشان نقل شده است.
یک نمونه
به یک مدرسه دخترانه که گروه دبستانی و راهنمایی داشت دعوت شدم. از من خواسته شد که درباره حجاب برای آنان صحبت کنم!
ابتدا داستانی را که ریشه حقیقی هم داشت با جلوه های ویژه چنین بیان نمودم:
در زمان قبل از انقلاب روزی یک آقای روحانی کنار خیابان ایستاده بود. اتومبیلی توقف نمود و ایشان را دعوت به سوار شدن نمود.