- مقدمه ناشر 1
- مقدمه مؤلّف 5
- اشاره 9
- بخش اول سرّ تشریع عبادت 9
- عبادات از نظر اثرگذاری روحی مختلفند 10
- گوشهای از اسرار تشریع عبادت 10
- عمل زنده و با روح، منظور است 12
- حجّ بیروح، آثار زنده نخواهد داشت 13
- اشاره 14
- بخش دوم آثار اجتماعی حج 14
- 1- حج، تراکم قوای متکثّره در نقطه واحده است 15
- اشاره 15
- حج، سیر ارتقای انسان به سوی عالم بالاست 17
- دعوت به حج، دعوت به توحید قواست 17
- جاذبیّت کعبه، خارقالعاده است 18
- گرایش مردم به کعبه، یک گرایش عادی نیست 19
- چه عاشقانه به دور کعبه میچرخند 19
- چرا باید پاسداران معنویّت در وادی غیر ذیزرع اقامت کنند؟ 20
- چه سرمایه بزرگی، به مسلمانان اعطا شده است! 21
- 2- کعبه، ضامن بقای جامعه بشری است 22
- اشاره 24
- 3- کعبه، پناهگاه جامعه انسانی و خانه امن بشر است 24
- تعطیل حج و از هم پاشیدن جامعه آدمیان 26
- پیشبینی روایات درباره متروکیّت کعبه و آثار شوم آن 26
- اشاره 26
- 4- حجّ، حقّ واجب خدا بر انسان است 26
- تعبیر خاصّ قرآن در موضوع حج 27
- منعم حقیقی خداست و شکرش واجب عقلی است 27
- زیارت کعبه، چه تجارت پرسودی است 28
- دعوت به حج، منّتگذاری خدا بر انسان است 28
- حجّاج از نظر بهره برابر نیستند 29
- به محض نیّت حج، باب رحمت مفتوح میشود 29
- گوشهای از برکات اعجابانگیز حج از لسان روایات 29
- علّت اختلاف در بهره چیست؟ 30
- حج، بازار آخرت است 31
- حُجّاج، میهمانان خدا هستند 31
- نگاه به کعبه هم رحمتانگیز است 32
- چه مبارک عملی است، طواف خانه حق 32
- پیرامون کعبه، باران رحمت و مغفرت میبارد 32
- راستی که تارک حج، فاقد رمز انسانیّت است 33
- کفر تارک حج به چه معنی است؟ 34
- تارک حج، روز قیامت در صف یهود یا نصاری محشور میشود 35
- تارک حج در قیامت، نابینا خواهد بود 36
- 5- حج، مایه قوّت دین است 36
- 6- کعبه، عَلَم و نشانه اسلام است 38
- 8- تعطیل حج، مستلزم ضعف نیروی دین و استیلای کفّار بر مسلمین است 40
- 7- حج، نابودکننده فقر و عصیان اجتماعی است 40
- اشاره 40
- دولتهای اسلامی وظیفه دارند مردم را به انجام حج، مجبور کنند 40
- تعطیل حج عذاب خدا را نزدیک میکند 41
- اشاره 42
- 9- هیچ عمل صالحی جای حج را نمیگیرد 42
- نه خود، ترک حج کنید و نه موجب انصراف دیگران بشوید 43
- یکِ بهتر از دو میلیون 43
- انفاق یک کوه طلای سرخ در راه خدا، با حج برابری نمیکند 43
- برکات حج، شامل حال تمام جهانیان میشود 44
- اشاره 46
- 10- آثار درخشان حجّ، در جوامع مسلمانان، کجاست؟! 46
- نگرانی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله از وضع حجّ در آخرالزّمان 47
- پس ناچاریم که به این واقعیّت تلخ، معترف باشیم 48
- اشاره 49
- بخش سوم اسرار روحی حج 49
- 1- بذل عنایت درباره انسان 50
- اشاره 52
- 2- حجّ، نمایشی جامع از سیر روحی انسانهای کامل در مسیر تقرّب به خداست 52
- سیر روحی لازم است، حج، تنها سیر جسمانی نیست 54
- حجّ حضرت ابراهیم علیه السلام، یک حجّ روحی بود 55
- شبهه یک مرد مادّی مسلک، در سیزده قرن پیش 56
- 3- چرا خانه خدا، در مناطق دلپذیر و مصفّا بنا نشده است؟ 60
- 4- ابراهیم علیه السلام و صحنه امتحان عجیب خدا 64
- اشاره 64
- خلاصه 70
- بخش چهارم طیّ مراحل 71
- اشاره 71
- 1- آغاز سفر و طیّ مراحل 72
- 3- مرحله دوّم: توبه 73
- 2- مرحله اوّل: اصلاح نیّت و اخلاص 73
- 4- مرحله سوم: انقطاع از هر چه غیر خداست 75
- 5- اتّخاذ رفیق 76
- 6- حُسن خُلق 78
- اشاره 80
- بخش پنجم مواقف 80
- اشاره 81
- 1- موقف اوّل: 81
- حفظ زبان، از مهمّات حال احرام است 85
- اشاره 88
- 2- موقف دوم: مطاف (محلّ طواف) 88
- امام باقر علیه السلام در کنار کعبه 90
- هشدار که اینجا مطاف کعبه و بارگاه قدس است 90
- بقای ساختمان کعبه، از عجایب است 92
- عجیبتر، جذبه و کشش و محبوبیّت این خانه است 92
- اهمیّت طواف کعبه 93
- موقعیّت انسان موفّق به طواف 95
- نگاه به کعبه، عبادت است 97
- راستی چه بجاست ... 98
- 3- موقف سوّم: مَسعی 100
- 4- موقف چهارم: عرفات 106
- اشاره 106
- عرفات کجاست؟ 108
- انسان تا با دنیا بیگانه نشود، با خدا آشنا نمیگردد 108
- روز عرفه، روز دعا و روز تضرّع به درگاه خداست 112
- دعا، خود طریق مستقلّ و جداگانهای است 113
- توجّه! اینجا عرفات است 118
- گدای مسکین از در خانه سلطان کریم چگونه بر میگردد؟ 123
- بشارت: امام عصر، ارواحنا فداه در عرفات است 124
- فرصت را مغتنم بشمارید که به سرعت میگذرد 125
- دعا برای فرج ولیّعصر، ارواحنا فداه، از اهمّ مطالب است 128
- دعا برای والدین و ارحام و عموم اهل ایمان، از اعمال مهمّ عرفات است 130
- چه دعای بابرکتی! 131
- چند جمله دعا به پیشگاه خداوند عَزّ وجَل 132
- روز عرفه رو به پایان و آفتاب عرفات در شرف غروب است 134
- 5- موقف پنجم: مشعرالحرام 136
- اشاره 136
- بشارت بزرگ 136
- آتش خشم خود را فرونشانید تا عزّت هر دو جهان یابید 138
- مشعر یا میعاد دلباختگان خدا 139
- بهبه! چه مبارک معبدی و چه فرخنده شبی! 140
- دل شب، محرم سرّ اللَّه است 141
- آری، دل شب، چه فرصت مغتنمی برای عُشّاق حضرت حق است 144
- اینک، هم شب است و هم لیلة الاضحی و هم مشعرالحرام 145
- ساعتی به تفکّر در اسرار بپردازیم 150
- شب مشعرالحرام و تفکّر 151
- سرّ وقوف شبانه در مشعر 152
- سرّ استحباب جمعآوری سنگریزه از بیابان مشعر 155
- 6- موقف ششم: مِنی یا قربانگاه 155
- 7- رَمی جمرات در منی و اسرار آن 158
- اشاره 158
- نکته 162
- اشاره 163
- 8- قربانی در منی و اسرار آن 163
- جنبه اجتماعی قربانی در منی بیش از جهات دیگرش منظور است 167
- قربانی، همدوش کعبه آمده است 169
- یک دین زنده، هممسجد میخواهد، و هممسلخ! 171
- قربانی در امّتهای پیشین نیز بوده است 172
- اسرار روحی قربانی 174
- در قربانی، منافع اقتصادی نیز ملحوظ است 177
- نظر قرآن و روایات، درباره مصرف گوشت قربانی 178
- 9- حَلْق و تقصیر در منی و اسرار آن 181
- اشاره 181
- 10- بیتوته در منی 183
- خلاصه 183
- اشاره 184
- 11- شبهای منی و خلوت با خدا 184
- 12- موقف هفتم: زیارت بیت و استِلام حَجَر 186
- اشاره 186
- مسجد خَیْف در منی 186
- حجرالاسود یا دست خدا در زمین 187
- حجرالاسود، جوهر آسمانی و امین خدا در میان بندگان است 188
- 13- چند تذکّر لازم 192
- 1- بوسیدن و استلام حجرالاسود با تهاجم و ایذای دیگران مطلوب نیست 192
- 2- در صفوف نماز جماعت شرکت کنید و به هنگام اقامه جماعت، از مسجد خارج نشوید 193
- اشاره 196
- 3- تا فرصت دارید از طواف و نماز در مسجدالحرام و تلاوت قرآن غفلت نکنید 196
- ثواب ختم قرآن در مکّه 199
- فضیلت نماز در مسجدالحرام 199
- عمره مفرده 201
- ترتیب اعمال عمره و حج، به صورت رمز 201
- اشاره 203
- بخش ششم اتمام حجّ و نتایج آن 203
- اشاره 204
- 1- نتیجهگیری از اعمال حج 204
- مردم عصر جاهلیّت نیز حجّ بجا میآوردهاند! 205
- حال ای زائران بیت محرّم 208
- 2- موعظهای لطیف از دانشمندی ادیب 211
- 3- داستانی جالب و بیانی جامع از امام سجاد (ع) در اسرار حجّ (روایت شبلی) 213
- اشاره 213
- تذکّر و دفع توهّم 227
- 4- دستورالعمل جامعی از امام صادق علیه السلام در باب حج 228
- اشاره 231
- 5- تطبیق مراحل عمر انسان با مناسک حج 231
- اشارهای کوتاه به معنای دَحْو الارض 233
- اشاره 238
- 6- وظیفه انسان، در سیر به سوی خدا 238
- تذکّر 243
- اشاره 245
- بخش هفتم زیارت 245
- 1- به زیارت مرقد پاک رسول خدا صلی الله علیه و آله و ائمّه هُدی علیهم السلام میرویم 246
- 2- مودّت اهل بیت رسالت، اجر رسالت است 247
- اشاره 248
- 3- ولایت، شرط مقبولیّت اعمال است 248
- حجّ مقبول 250
- به یاوهسراییهای جُهّال، اعتنا نکنید 254
- 4- بقا و احاطه ارواح کامل، بعد از مرگ 256
- 5- خاک پای آسمانیان، حیاتبخش است 259
- 6- شیعه در مدینه، گمشدهای دارد 262
- 7- بقیع، یا بارگاه قدس و مظهر عزّت و کبریای خدا 266
- 8- شهدای احُد، قربانیان راه خدا 267
- 9- پایان سفر و ختم کتاب 270
از این حدیث استفاده میشود که منی با مساحت محدودی که در ظاهر دارد و یک درّه تنگ بیش نیست، به طور خارقالعاده، جمعیتهای مضاعف و چند برابر ظرفیت ظاهری خود را در خود میگنجاند و آسایش میدهد.
و راستی گنجایش مکانی و برکت ارزاق منی از آب و نان و سایر موجبات رفاه برای جمعیت انبوهی که سال به سال نیز بر کثرت و ازدحام آن افزوده میشود، از عجایب است، و پیداست که به طور غیرعادی و به امداد غیبی، تأمین میشود. همچنان که این جمله از ابن عباس نقل شده است:
انَّ مِنی یَتَّسِعُ بِاهْلِهِ کَما یَتَّسِعُ الرَّحِمُ لِلْوَلَدِ. .(1)
منی برای اهلش فراخ میشود و جا باز میکند، آنچنان کهرحم مادر برایبچه گشایش مییابد و به نسبت بزرگ شدن یا متعدد بودنجنین جادارتر میگردد.
7- رَمی جمرات در منی و اسرار آن
اشاره
یکی از وظایف واجب در منیرمی جمرات است، یعنی پرتاب تعداد معیّنی سنگریزه به ستونهای مشخّصی در منی که به نامجَمْره اولی وجَمْره وُسْطی وجَمْره عَقَبَه نامیده میشوند.
روز عید، موظّف بهرمی جمره عقبه هستیم و دو روز بعد آن (روز یازدهم و دوازدهم) هر سه جمره را به ترتیب باید رمی کنیم.
از بعض روایات استفاده میشود که حضرت آدم علیه السلام وقتی به امر خدا و همراهی جبرئیل علیه السلام به انجام مناسک حج پرداخت و از منی به سوی بیت (2) 2 عازم شد، در موضعجمرات سه بار، شیطان، بر او ممثّل گشت و خواست آن حضرت را با وسوسه از انجام وظیفه باز دارد. آن جناب به اشاره جبرئیل علیه السلام در هرموضعی از مواضع سه گانه با پرتاب هفت سنگ، او را از خود، طرد کرد. و لذا این سنّتطرد ابلیس در آن مواضع سهگانه،
1- دانستنیهای پیش از سفر به خانه خدا، ص 270، نقل از تاریخ مکه، ص 179.
2- . مکان کعبه، مطاف و قبله حضرت آدم علیه السلام بوده است (کافی، جلد 4، باب حجّ آدم علیه السلام، ص 192).