نفس و روان و عواطف از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 16

صفحه 16

(284 / بقره)


1- الميــــزان ج 39، ص 311 .

صفات مستقر در نفس (37)

معنــاي عبـارت «مــا فــي اَنْفُسِكُــمْ» ايــن اســت، كــه «آن‌چه در دل‌هاي شما جايگزين شده،» و معلوم‌است، كه در نفس چيزي به‌جز ملكات و صفات، چه صفات فضيلت و چه صفات رذايل مستقر نمي‌شود.

آن‌چه در نفس مستقر مي‌شود، صفاتي چون ايمان و كفر و حبّ و بغض و عزم و غير اين‌ها است. اين‌هاست كه هم مي‌توان اظهار كرد و هم پنهان داشت، اما اظهار كرد چون صفات اصولاً در اثر تكرار افعال مناسب با خود پيدا مي‌شود و وقتي فعلي از كسي صادر شد عقل هر كس از آن فعل كشف مي‌كند، كه فلان صفتي كه مناسب با اين فعل است در نفس فاعل وجود دارد، چون اگر اين صفات و ملكات در نفس مستقر نبود، افعال مناســب با آن از جـوارح صــادر نمي‌شـد.

پس با صدور اين افعال براي عقل روشن مي‌شود، كه منشائي براي اين افعال در

(38) نفس و روان و عواطف

نفس فاعل هست و امّا اخفا كرد، براي اين كه ممكن است انسان آن كاري كه دلالت بر وجـود منشأاش در نفس دارد انجام ندهــد.

منظــور مــا (از استقــرار در نفــس) ثبوت و استقــرار تــامـي است، كه مي‌تــوان صــدور فعــل را مستند به آن كرد.

پس آيه شريفه به احوال نفس نظر دارد، به ملكات راسخه در نفس، كه منشأ صدور افعــال هستنــد و خـداوند متعال انسان‌ها را با آن احوال و ملكات محاسبه مي‌كند. (1)

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه