نفس و روان و عواطف از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 40

و جميع صفات و افعال نفسش قطره‌اي است، از دريايي بيكران و خوشه‌اي است از خــرمنــي بي‌پايان، مخزني كه در بها و روشني و جمال و جلال و كمال وجود و حيات و قــدرت و ســايـر كمـالات غيرمتنــاهـي است. (1)

شنــاخـت عــوامـانـه از «مــن» انســاني

معرفت نفس با شناخت شهودي انسان (91)

«ياَيُّهَاالَّذينَ ءَامَنُواْ عَلَيْكُمْ اَنْفُسَكُمْ...،»

«اي كســاني كــه ايمــان آورده‌ايــد، بــر شمــا بــاد رعايـت نفـس خودتان...!»

(105 / مائده)

تــا آن‌جــا كــه مي‌دانيــم و تــاريــخ بشري نشان مي‌دهد، همواره به زبان انسان حتي به زبان انسان اولي در خلال گفتگوهايش كلمه «من ـ خودم» جاري مي‌شده و مسلمـا بــا اين كلمــه حكــايت از حقيقتــي از حقـايق خــارجي ايـن عـالم مي‌كرده‌اند.

يقينا مي‌فهميده‌اند، كه چه مي‌گويند و از اين كلمه چه حقيقتي را مي‌خواهند. چيزي كه هست چون مردمي مادي و نظرهايشان كوتاه و بيشتر سر و كارشان با حوائج جسماني و بدني خود بوده از اين رو همين پرداختن مداوم به رفع حوائج مادي خود

(92) نفس و روان و عواطف