- اشاره 1
- پیشگفتار 1
- سید رضی کیست؟ 4
- هدف سید رضی از جمع آوری این کتاب 5
- درس اوّل 8
- اشاره 8
- چگونگی جواب حضرت به همام 8
- معنای تقوا 10
- «احسان» در کنار «تقوا» 11
- توحید نخستین هدف مکتبهای الهی 14
- معارف، زیر بنای اخلاق 15
- خلاصه بحث: 16
- سؤال و تمرین: 17
- درس دوم 18
- روزی رسان خداست 18
- اشاره 18
- نگاهی به صحنه اجتماع 21
- پرسش و پاسخ 23
- بینیازی و رزّاقیّت الهی 24
- مربّی باید حکیم باشد 27
- خلاصه بحث: 28
- سؤال و تمرین 29
- نهج البلاغه و تقوا 30
- اشاره 30
- درس سوّم 30
- قرآن و تقوا 32
- خلاصه بحث 38
- سؤال و تمرین 38
- درس چهارم 39
- اشاره 39
- خلاصه بحث 48
- سؤال و تمرین: 49
- اشاره 50
- درس پنجم 50
- آگاهی پرهیزگاران از سه مطلب مهم: 53
- محبت خدا جایگزین همه چیز 54
- خلاصه بحث 56
- سؤال و تمرین: 57
- اشاره 58
- درس ششم 58
- خلاصه بحث 66
- سؤال و تمرین: 67
- اشاره 68
- درس هفتم 68
- خلاصه بحث 76
- سؤال و تمرین: 77
- درس هشتم 78
- اشاره 78
- دنیا محل حوادث است 80
- صبر در مقابل دشمنان اسلام 82
- پرهیزگاران اسیر دنیا نمیشوند 83
- خلاصه بحث 85
- سؤال و تمرین: 86
- درس نهم 87
- اشاره 87
- عبادت در سحر 89
- خلاصه بحث 94
- سؤال و تمرین: 95
- درس دهم 96
- اشاره 96
- الف: اهمیّت تلاوت قرآن 97
- ب: چگونه قرآن بخوانیم 98
- ج: تدبّر در آیات قرآن 99
- عبادتها و آثار آن 99
- چگونه عبادت کنیم؟ 101
- خلاصه بحث 103
- سؤال و تمرین: 104
- اشاره 105
- درس یازدهم 105
- جدیّت در عبادت 105
- هدف از عبادت 110
- خلاصه بحث 113
- سؤال و تمرین: 114
- درس دوازدهم 115
- اشاره 115
- مالک اشتر با جوان بی ادب چه کرد؟ 116
- خلاصه بحث 120
- سؤال و تمرین: 121
- درس سیزدهم 122
- اشاره 122
- خوف از چه چیز و چه کس؟ 124
- از مقامات اهل معرفت: 125
- نسبت عجیب 126
- بهلول دیوانه 127
- خلاصه بحث: 129
- سؤال و تمرین: 130
- اشاره 131
- مراقبت شدید 131
- درس چهاردهم 131
- لزوم توجه پرهیزکاران به دو عامل فریبنده: 134
- به دو حدیث توجه فرمایید 134
- متقین در مقابل تعریف دیگران 137
- خلاصه بحث 138
- سؤال و تمرین: 139
- اشاره 140
- ثبات و استقامت در دین 140
- درس پانزدهم 140
- نقطه ضعف در انسان 141
- یگانه بینی متقین 143
- مانع خطرناک 144
- ایمانی مقرون با یقین 146
- خلاصه بحث 147
- سؤال و تمرین: 148
- پی نوشتها 148
درس ششم
اشاره
قالَ الإمامُ علیه السلام: «فهُم وَالْجنَّةُ کَمَنْ قَدْ رآها، فَهُمْ فیها مُنَعَّمُون، وَهُمْ والنّارُ کَمَنْقَدْ رَآها، فَهُمْ فیها مُعذَّبُونَ، قُلُوبُهمْ مَحْزوُنَةٌ.»
«این افراد مانند کسی هستند که بهشت را دیده و در نعمتهای آن غوطه ور شده است و نیز مثل آنان و دوزخ، مَثَل کسی است که جهنم را دیده و در عذابهای آن معذب شده است. همچنین دلهای آنان اندوهگین است.»
از این عبارات استفاده میشود که متقین به مقام یقین دست یافتهاند آن هم به مرحله عین الیقین. اصولًا به مقامات عالی ایمان، «یقین» گفته میشود و یقین کیمیایی است که هر فلزی را به گوهری گرانبها تبدیل میکند، منتهی این کیمیا در میان مردم کمیاب است.
امام هشتم علیه السلام میفرماید: (1) 73 از یقین کمتر چیزی میان مردم تقسیم نشده است. به عبارت دیگر یقین در میان مردم خیلی کم پیداست ولی اگر این
1- - اصول کافی، ج 2، ص 52