عمل الصالح در بیان ایمان و تقوی صفحه 60

و ضد این صفت، زهد و بی رغبتی در دنیا است به این معنی که دنیا را برای دنیا و نیل به شهوات نفسانی نخواهد و این صفت موجب راحتی و آسایش در دنیا و آخرت و نجات از مهالک است و از حضرت صادق 7 روایت شده که فرمود: «زهد کلید در آخرت و نحات از آتش است.»

32)- حب مال،

که از شعب حب دنیاست و آدمی را به شغل های ناروا و تحصیل مال از طرق غیر مشروع از سرقت و خیانت و بسیاری دیگر از صفات رذیله و اعمال زشت وادار می­کند.

و ضد آن، زهد و عدم دلبستگی به آن است چنانچه گذشت.

33)- حرص،

و آن صفتی است که آدمی را بر جمع نمودن زیاده از قدر ضرورت وادار می­کند و این نیز از شُعب حب دنیاست و یکی از اخلاق مهلکه است که دائماً آدمی را در زحمت می­اندازد و هیچ­گاه به نهایت نمی­رسد. و رسول خدا 6 به علی مرتضی7 می­فرماید: «یَا عَلِیُ أَنْهَاکَ عَنْ ثَلَاثِ خِصَالٍ الْحَسَدُ وَ الْحِرْصُ وَ الْکِبْر؛ تو را از سه خصلت نهی می­کنم: حسد، حرص و کبر.»

و ضد آن، صفت قناعت است که به آنچه از راه حلال تحصیل می­کند اکتفاء نماید و دنبال حرام و همچنین دنبال حلال به اندازه­ای که مانع از قیام به امور لازمه می­شود نرود.

و از رسول خدا 6 روایت شده که فرمود: «خوشا به حال کسی که به دین اسلام هدایت شود و به قدر کفاف به او برسد و به آن قناعت نماید.»

34)- طمع، و آن عبارت از:

چشم داشت به اموال دیگران است و این نیز از شعب حب دنیا و از صفات مهلکه و موجب ذلت و پستی و خواری در انظار دیکران است. و از رسول خدا 6 روایت شده که فرمود: «زنهار گرد طمع مگرد که آن فقر حاضر است.»