نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 144

می شود، زبانم می پوسد، شکمم باد می کند و باز می شود، چنان در قبر مرا تفریقم می کند تا معلوم شود که آن خودیّتی را هم که خیال می کردم قلّابی بوده، نبوده است.

وای به حال آن وقتی که انسان این چنین گرفتار خدعۀ نفس شود و نفس این گونه کلاه سر انسان بگذارد. هِی نهیب بزند هستی و بعد معلوم شود که نبودم، کلاه سرم بگذارد که تو اهل توحید هستی، راحت باش، بعد معلوم شود که اهل شرک هستم.

پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله می فرمود: به قدری خطّ کثیف شرک گاهی در وجود انسان ناپیدا و ضعیف است که از ردّ پای مورچه روی سنگ سیاه در شب تاریک مخفی تر است. (1)انسان خیال می کند موحّدِ موحّد است، پاکِ پاک است امّا گاهی شرک خفی دارد.

راه خدا، معلم می خواهد

حضرت زین العابدین علیه السلام می فرماید:

خودتان مسیر را نروید، یک معلّم داشته باشید، دائم بپرسید، بگذارید آگاهان شما را بِبَرَند، خودتان نروید: (2)

طیّ این مرحله بی همرهی خضر مکن ظلمات است بترس از خطر گمراهی (3)

در این راه ظلمات و تاریکی است، از خطر گمراهی بترس. بنابراین، باید از سالک راه پرسید:

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست منزل آن مه عاشق کش عیّار کجاست (4)

زندگی جدّاً شب تاریک است. لقمان به پسرش می گفت:

«بُنَیَّ، الدُّنیا بَحْرٌ عَمیقٌ قَدْ غَرَقَ فیها عالَمٌ کَثیرٌ» (5)عزیز دلم! میان یک دریا زندگی می کنی، عالم ها در این دریا غرق شده اند، کشتی لازم داری، بی کشتی حرکت نکن، دریای خطرناکی است:

1- (8)-وسائل الشیعه:254/16،باب 36،حدیث 21501؛تفسیر القمی:213/1،ذیل آیۀ 108 سورۀ انعام. إنّ الشّرک أخفی من دبیب النّمل علی صفاه سوداء فی لیله ظلماء
2- (9)-امام زین العابدین علیه السّلام درباره راهنمایان بشر می فرماید: الکافی:530/1،حدیث 6؛بحار الأنوار:202/54،حدیث 145؛«عن أبی حمزه قال سمعت علیّ بن الحسین علیه السّلام یقول إنّ اللّه خلق محمّدا و علیّا و أحد عشر من ولده من نور عظمته فأقامهم أشباحا فی ضیاء نوره یعبدونه قبل خلق الخلق یسبّحون اللّه و یقدّسونه و هم الأئمّه من ولد رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله». خدای تعالی محمد و علی و یازده نفر پیشوایان(دین)را از نور عظمت خویش آفرید در وقتی که آنان، ارواحی بودند در روشنایی نور او که خدا را پیش از سایر خلق عبادت می کردند،و تسبیح و تقدیس او می نمودند،و اینان پیشوایان راهنما از آل محمد علیهم السّلام می باشند.
3- (10)-دیوان اشعار حافظ شیرازی.
4- (11)-همان.
5- (12)-الکافی:16/1،حدیث 12؛وسائل الشیعه:207/15،حدیث 20291.