نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 168

حرکت کردن و مسافرت کردن می کند و تا لقای حق و قرب به پروردگار می تواند سفر کند. (1)

سرانجام بی توجهی به نفخات الهی

ولی اگر کسی این نفخه، یعنی نفخۀ عقل، نفخۀ قرآن، نفخۀ الهامات نفسی، دم الهیّه و دم رحمانیّه را کنار بزند، باید عمرش را در راه شکم و شهوت و در کنار ظلم، ستم، غارتگری، دزدی، جنایت، زنا، مشروب خواری، ربا، تقلّب، خدعه، حیله، مکر، دروغ، غیبت، تهمت به سر برد تا عمرش تمام شود.

سرانجام کسانی که نفخۀ سوم را غنیمت بدانند

آیات بعد از آیۀ 51 می گوید:

دربارۀ کسانی که نفخۀ سوم را غنیمت بدانند:

«هُمْ وَ أَزْوٰاجُهُمْ فِی ظِلاٰلٍ عَلَی الْأَرٰائِکِ مُتَّکِؤُنَ* لَهُمْ فِیهٰا فٰاکِهَهٌ وَ لَهُمْ مٰا یَدَّعُونَ* سَلاٰمٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ» (2)

و وقتی که به لقا می رسند، قرآن مجید می فرماید: به محض رسیدنْ اولین کسی که به آنها سلام می کند، خودِ پروردگار است:

«سَلاٰمٌ عَلَیْکُمْ بِمٰا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدّٰارِ» (3)

یارانم! دوستانم! رفیقانم! سلامٌ علیکم.

عاقبت غافلان

اما کسانی که در این قبر طبیعت ماندند تا خفه شدند و گندیدند و بوی بد گرفتند، همین که قیامت می شود خودِ پروردگار هم نمی خواهد اینها در محشر

1- (7)-تفسیر نمونه:17/14-18،ذیل آیه 5 سوره مومنون،هدف از بیان این آیات را چنین بیان می کند: در حقیقت قرآن می خواهد صحنه های معاد را که مردم در همین زندگی دنیا با آن سروکار دارند و پیوسته با چشم خود می بینند و از آن غافلند برای آنها تشریح کند تا بدانند زندگی بعد از مرگ نه تنها امر غیرممکنی نیست،بلکه دائما صحنه های مشابه آن را در زندگی روزمره با چشم خود مشاهده می کنند. نخست همه انسانها را مخاطب ساخته می گوید:ای مردم!اگر در رستاخیز تردید دارید به این نکته توجه کنید که ما شما را از خاک آفریدیم،سپس از نطفه،و بعد از خون بسته شد،و پس از آن از چیزی شبیه به گوشت جویده که بعضی دارای شکل و خلقت است و بعضی بدون شکل یٰا أَیُّهَا النّٰاسُ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنّٰا خَلَقْنٰاکُمْ مِنْ تُرٰابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَهٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَهٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَهٍ مُخَلَّقَهٍ وَ غَیْرِ مُخَلَّقَهٍ). همه اینها به خاطر آن است که این حقیقت را برای شما آشکار سازیم که ما بر هر کار قادر و توانا هستیم (لِنُبَیِّنَ لَکُمْ). و جنینهایی را که بخواهیم تا مدت معینی در رحم مادران قرار می دهیم تا دوران تکاملی خود را طی کنند، و آنچه را بخواهیم ساقط می کنیم و از نیمه راه از مدار خارجش می سازیم (وَ نُقِرُّ فِی الْأَرْحٰامِ مٰا نَشٰاءُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمًّی). از آن پس یک دوران انقلابی جدید آغاز می شود و ما شما را به صورت طفل از شکم مادر بیرون می فرستیم (ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلاً). به این ترتیب دوران زندگی محدود و وابسته شما در شکم مادر پایان می پذیرد،و قدم به محیطی وسیعتر، مملو از نور و صفا و امکانات بسیار فزونتر می گذارید. باز چرخهای حرکت تکاملی شما متوقف نمی شود،و هم چنان سریع در این راه به پیشروی ادامه می دهید سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ و کمال جسم و عقل برسید (ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ). «مضغه»از ماده«مضغ»به معنی جویدن است و این واژه به معنی مقدار کمی گوشت است که انسان در یک لقمه می تواند آن را بجود و این تشبیه جالبی است برای جنین در دوران بعد از علقه بودن.
2- (8)-یس(36):56-58؛«آنان و همسرانشان در زیر سایه هایی[آرام بخش]بر تخت هایی[آراسته چون حجله عروس]تکیه می زنند.*برای آنان در آنجا میوه ها[ی عالی و مطبوع]و آنچه دلشان بخواهد فراهم است.*با سلام[ی پرارزش و سلامت بخش]که گفتاری از پروردگاری مهربان است.»
3- (9)-رعد(13):24؛«[و به آنان گویند:]سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان[در برابر عبادت،معصیت و مصیبت]پس نیکوست فرجام این سرای.»