نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 180

سلامتش را به دست آورد، تمام وجودش از طبیب تشکر می کند و می بیند که از مصرف این داروهای تلخ که مطابق با میلش نبوده، چه لذّتی برایش پدید آمد که لذّت سلامتی و نشاط باشد. (1)نقطۀ حرکت نفس با تمام اعضا و جوارح به سوی وجود مقدّس دوست، شروع سعادت و خیر است، شروع به دست آوردن منفعت ابدی و همیشگی است، اما اگر انسان اعراض کند؛ یعنی دستورها را تحمّل نکند، چون رسیدن به مولا کار ساده ای نیست، چراکه ما در قرآن مجید می خوانیم مولای ما رفیع الدرجات است، فوق کلّ شیء است، ذوالعرش است، علی اعلاست، متعال است، کبیر و عظیم است:

«لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ ءٌ» (2)است، لذا اگر انسان بخواهد به چنین مقامی که عظمت و بلندی آن بی نهایت در بی نهایت است، برسد کار ساده ای نیست.

پرواز فضایی سلیمان

مسئلۀ پرواز در هوا و سفر هوایی، ریشه در هزاران سال فکر دارد؛ یعنی شاید قبل از میلاد مسیح دانشمندان به این فکر بودند که ما علاوه بر راه دریا و زمین، راهی هم برای سفرها از جوّ باز کنیم. یکی از دانشمندان یونان آن طور که در کتاب ها نقل می کنند، دو بال درست کرده بود که شاید با آنها بتواند حرکت کند و از شهری به شهری دیگر برود، اما وسایلش فراهم نبود، البته پرواز فضایی را خدا به سلیمان یاد داده بود.

در آیۀ صریح قرآن مجید آمده است که سلیمان وسیله ای را درست کرده بود که با آن پرواز فضایی می کرد. قرآن مجید می فرماید: از صبح تا شب که راه می رفت به اندازۀ یک ماه که از مسیری به مسیری مسافرت کند، ایشان یک روزه می رفت، (3)ولی بشر برای به دست آوردن هواپیما چه قدر زحمت کشید؟ چند هزار سال فکر کرد؟ اکنون که موفق به پرواز شده، خیلی که اوج بگیرد نمی تواند بیش از 37 هزار پا

1- (7)-درباره فلسفه آزمایش انسان آیات و روایات فراوان داریم که بعنوان نمونه به چند مورد اکتفا می شود. محمد(47):31 وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتّٰی نَعْلَمَ الْمُجٰاهِدِینَ مِنْکُمْ وَ الصّٰابِرِینَ وَ نَبْلُوَا أَخْبٰارَکُمْ؛ به یقین ما شما را امتحان می کنیم تا مجاهدان از شما و صابران را مشخص نماییم،و اخبار شما را نیز[که اعمال و اسرار شماست]می آزماییم[تا صدق و کذب شما را در همه امور معلوم بداریم.] روایات: امیر المومنین علی علیه السّلام می فرماید: نهج البلاغه:خطبۀ 144؛«ألا إنّ اللّه تعالی قد کشف الخلق کشفه لا أنّه جهل ما أخفوه من مصون أسرارهم و مکنون ضمائرهم و لکن لیبلوهم أیّهم أحسن عملا فیکون الثّواب جزاء و العقاب بواء». و هم چنین می فرماید: غرر الحکم:99،حدیث 1716؛«لا تفرح بالغناء و الرخاء و لا تغتم بالفقر و البلاء فإن الذهب یجرب بالنار و المؤمن یجرب بالبلاء». و نیز امام صادق علیه السّلام می فرماید: الکافی:152/1،حدیث 1؛المحاسن:279/1،باب 40،حدیث 403؛«ما من قبض و لا بسط إلاّ و للّه فیه مشیئه و قضاء و ابتلاء».
2- (8)-شوری(42):11؛«هیچ چیزی مانند.»
3- (9)- وَ لِسُلَیْمٰانَ الرِّیحَ غُدُوُّهٰا شَهْرٌ وَ رَوٰاحُهٰا شَهْرٌ؛ و باد را برای سلیمان[مسخّر و رام کردیم]،که رفتن صبح گاهش[به اندازۀ]یک ماه و رفتن شام گاهش[به اندازۀ]یک ماه بود.؛سبأ(34):12.