نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 205

بیابیم، همه چیز را یافته ایم و اگر او را از دست بدهیم، همه چیز را از دست داده ایم.

او غنیّ مطلق است.

شب بیست و سوّم باید خانه تکانی سختی انجام داد، تا صبح نشده باید بیت اللّٰه وجود را که قلب است، پاک کنیم تا خدای بیرون رفتۀ از دل به دل برگردد، اگر خدا به دل برگردد، همه چیز برگشته و اگر خدا نداشته باشیم، هیچ چیزی نداریم.

شفاعت

از زمانی که می خواسته نطفۀ ما درست شود، قبل از این که در صُلب پدر ساخته شود، عناصرش در بیرون آماده شده، با شفاعت عناصر نطفۀ ما آماده شده، با شفاعت نور خورشید، با شفاعت هوا، با شفاعت درخت ها، با شفاعت گردش زمین به دور خودش، با شفاعت گردش زمین به دور خورشید وقتی نطفۀ ما عناصرش آماده شد. بعد با شفاعت ازدواج شرعی یک مرد و زن، نطفۀ ما به رحم مادر منتقل شد. با شفاعت جفت در رحم مادر ما صورت گرفتیم و با شفاعت درد شدیدی که به مادر روی کرد، ما از عالَم رحم به دنیا منتقل شدیم. الان هم در دنیا آمدیم فقط به شفاعت زنده ایم. یک دو سالی به شفاعت سینۀ مادر زنده بودیم که از آن جا شیر می خوردیم، مدتی هم هست که به شفاعت عوامل و علل طبیعی زنده ایم. ما جایی در این عالم، خالی از ردّ پای شفاعت نمی بینیم، بی شفاعت نه موجودی به وجود می آید، نه می تواند ادامۀ حیات دهد و نه حتی بی شفاعت به عالم بعد منتقل شود.

ما با شفاعت ملک الموت به عالم بعد منتقل می شویم، با شفاعت پیغمبر به هدایت رسیدیم، با شفاعت ائمّه علیهم السلام راه را پیدا کردیم و این خطّ شفاعت به عالم بعد هم گسترده شده، تا حدّی که در روایات ما آمده است: «منکر شفاعت کافر است». (1)روز قیامت هم هر کسی می خواهد نجات پیدا کند با شفاعت نجات پیدا