نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 246

هستند، چون ما می توانیم دربارۀ سه مسئله حرف بزنیم: وجود، عدم، نمود؛ یعنی آن چیزی که نمایش وجود را دارد، تمام عالَم یک نقشی، نمایشی و هوایی از وجود هستند که تازه همین هوا و نقش هم هیچ چیزشان مال خودشان نیست:

«وَ لِلّٰهِ مُلْکُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ» (1)

«وَ لِلّٰهِ مِیرٰاثُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ» (2)

«یٰا أَیُّهَا النّٰاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرٰاءُ إِلَی اللّٰهِ وَ اللّٰهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ» (3)

ابن خضیب و نماز نیکو

خداوند ابن خضیب را رحمت کند، به علت این که نماز را نیکو به جا می آورد و قرآن را نیکو تلاوت می کرد. نماز نیکو چیست؟ پیغمبر می گوید: نمازی نماز است که انسان وضویش کامل باشد، نه وضو از روی دل سیری، وضوی زوری نباشد، وضویی که فقط یک دستی خیس کند و برود، نباشد، بلکه وضوی کامل باشد. بعد که می خواهد وارد نماز شود، اول باید بگوید: «اللّٰه اکبر». حقیقت اکبریّت باید در نفس یک مرتبه روشن شود، عین کلیدی که انسان برای روشن کردن برق اتاق می زند، این حقیقت در اول نماز روشن شود. در این صورت، مجموعۀ آفرینش از یک ارزن پیش انسان کوچک تر می شود:

«عَظُمَ الخالِقُ فی أنفُسِهِم فصَغُرَ ما دونَهُ فی أعیُنِهِم» (4)؛ یعنی انسان حالی پیدا می کند که انگار عالَمی وجود ندارد و فقط خودش هست که مشغول نماز است و حق به نماز نگاه می کند. «اللّٰه اکبر».

حقیقت رحمان و رحیم در نماز

بسم اللّٰه الرحمن الرحیم، به نام تو، به یاد تو، برای تو، ای مستجمع جمیع صفات کمال، ای رحمان؛ یعنی من علاقه به رحمانیّت دارم؟ این دل تو باید تجلّی گاه رحمانیّت حق باشد. دل باید به تمام مؤمنین حالت رحمت داشته باشد،

1- (11)-آل عمران(3):189؛«و مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطرۀ خداست.»
2- (12)-آل عمران(3):180؛«و میراث آسمان ها و زمین فقط در سیطرۀ مالکیّت خداست.»
3- (13)-فاطر(35):15؛«ای مردم!شمایید نیازمندان به خدا،و فقط خدا بی نیاز و ستوده است.»
4- (14)-نهج البلاغه:خطبۀ 184(خطبۀ متّقین)؛تحف العقول:159.