نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 247

به هیچ مؤمنی بدبین نباشد، به قیافۀ ظاهر مؤمن نگاه نکنید که این خوش قیافه است و آن بد قیافه، این سیاه است و آن سپید، این شهری است، آن دهاتی، این دولتی و آن آزاد است. فقط مؤمن برای تو مطرح باشد و رحمانیّت وجود مقدّس او درون را روشن کند. رحیم، یعنی خدایی که در قیامت فقط به مؤمن نظر دارد، با غیر مؤمن کاری ندارد. الان که رحیم می گویی، یک مرتبه باید خودت را در دادگاه قیامت ببینی. ببینی آیا مولا تو را می خواهد یا نمی خواهد؟ می پسندد یا نمی پسندد؟ عشق به تو دارد یا خشم به تو؟ در رحیمیّت در بسم اللّٰه الرحمن الرحیم، باید دقّت کند.

معنای ستایش خدا

«اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِینَ» یعنی به هر جا رسیدم، از نعمت تو رسیدم. پدر، مادر، دولت، ملت، مملکت، میز، پول، نان، قدرت و عبادت من، هیچ کدام استقلالی در رساندن من به این جایی که الان هستم، نداشته اند. خدایا فقط تو بودی، پس شکر مخصوص توست، بقیّه همه ابزار دست تو بودند، چه کاره بودند که من الان در مقابل کسی کمر خم کنم که مبادا مرا بیرون کنند یا نگه ندارند یا نانم قطع شود. آنها چه کسی هستند؟ عالَم چیست؟ دیگران که هستند؟ تنها تویی، فقط باید شکر تو را انجام دهم: «اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِینَ* اَلرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ* مٰالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» (1)ای همه کارۀ روز قیامت این جا حالا یک جزئی کار دست این و آن داده ای، اما قیامت که خودت فریاد می زنی: «لِمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ*لِلّٰهِ الْوٰاحِدِ الْقَهّٰارِ» (2)خودم، فقط خودم هستم.

معنای عبودیت

«إِیّٰاکَ نَعْبُدُ» یعنی مرگ بر کافر، مرگ بر منافق، مرگ بر زندیق، مرگ بر فاسق،