نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 256

را بپذیرد.

اما از طرف دیگر، نَفْس انسان را شدید دعوت می کند که در همان چهارچوبی که بوده بماند و از لذت ها، مادیات و دنیا دست برندارد و در این سفر حرکت نکند و این همان حالت امّاره بودن نفس و اتصال نفس به تمام بدبختی ها است.

تکلیف و تأثیرات آن

اما تکلیف، مسئولیت و وظیفه کارش این است که نَفْس و تمام حالاتش را از آن چه در آن هست، درآورد و تبدیل کند. البته ایّام تبدیل، ایّام بسیار سختی است، ایّام پر رنج و مشقّتی است، ولی خدا و همۀ انبیا، امامان، اولیا و عاشقان خدا به انسان ها فرموده اند که این رنج، مشقّت و دردِ تبدیل شدن تمام روابط مادی به روابط الهی را چند روز تحمّل کنند و با این درد و رنج بسازند، این مشقّت را به جان بخرند و قبول کنند، و خود را وادار کنند که این روابط، تبدیل به روابط الهی شود، چرا که انسان بعد این مشقّت و تحمّل رنج چند روزه منافع ابدی و دائمی خواهد بُرد، اما اگر بخواهد در همین روابط مادی محض بماند و این روابط مادی را به روابط الهی تبدیل نکند، درست است که تا وقتی که بدنش سر پا باشد، لذت می بَرَد، ولی بعد از مدتی به تدریج، ساختمان بدن او رو به ویرانی و خرابی آورده، در بدن او فعل و انفعالاتی ایجاد می شود که نه تنها همان لذت را هم نمی برد، بلکه از لذت ها درد هم می کشد.

علّت رنج بردن از لذت ها

تعطیل شدن بسیاری از لذت ها به این دلیل است که دستگاه های مربوط به لذت خواهی بدن کهنه می شوند و از کار می افتند. در این صورت، بسیاری از چیزهایی که قبلاً لذت داشت و انسان مجبور است با آنها سروکار داشته باشد، دیگر