نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 260

نمی خواهم، در آینده هم نشینی با انبیا و ائمّه و اولیا و عاشقان را نمی خواهم. در واقع، همین ظواهر و لذایذ را می خواهد. نگوید نمی توانم پول و جان بدهم، نمی توانم گناه نکنم.

به هر حال تجلیه، تلخی و رنج و مشقّت دارد، چراکه خواسته های وجود مقدّس مولا با نفس امّاره روبه رو می شود و به دلیل این که انسان می خواهد برعکس تمام خواسته های نفس حرکت کند، برای او سخت و تلخ است، اما این سختی و تلخی را که به منزلۀ دارو است باید چشید و خورد.

رحمت خداوند در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام

در این جا مطالب بسیار مهمی از وجود مقدّس امیرالمؤمنین علیه السلام رسیده است.

ایشان در قسمتی از خطبۀ 234 معروف به قاصعه می فرماید:

«وَلَوَضَعَ مُجاهَدَهَ ابلیسَ عَنِ القُلوبِ» ؛ اگر می خواست درِ دل همۀ ما را از ابتدا به روی ابلیس می بست که دچار وسوسه و تردید و شک نشوید، دچار مرض قلبی نشوید. اگر می خواست همان گونه که شیاطین به آسمان ها راه ندارند، کاری می کرد که شما هم راه نداشته باشید

«وَلَنَفَی مُعْتَلَجَ الرَّیْبِ مِنَ النّاس» ؛ همۀ شما را یک پارچه ملکوتی صرف قرار می داد. اگر می خواست این کار را می کرد، اما نکرد، شما را مسلّح به یک سلسله ابزار روحی و بدنی و یک سلسله ابزار علمی و قانونی کرده که این مجموعه را «رَحِمَ رَبِّی» می گوید که این رحمت خداست، قدرت ما رحمت خداست، قرآن رحمت خداست، انبیا و ائمّه رحمت خدا هستند، قوانین رحمت خدا هستند، ماه رمضان رحمت خداست: «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمّٰارَهٌ بِالسُّوءِ ...» نَفْس من می گوید بیا برو جهنم: «إِلاّٰ مٰا رَحِمَ رَبِّی ...» ، مگر این که رحمت خدا مرا محاصره کند، و رحمت خدا اینهاست.

«ولکِنَّ اللّٰهَ یَخْتَبِرُ عِبادَهُ بِأنْواعِ الشَّدائد» ؛ عشق مولا بر این قرار گرفته که همۀ شما