نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 261

را دچار کارهای سخت و رنج ها و شدّت ها کند.

«ویَتَعَبَّدُهُم بِألوانِ المَجاهِدِ» ؛ رشته های رنگارنگی از عبادت برای شما قرار داده است.

«وَیَبْتَلیٖهِمْ بِضُروبِ المَکارِهِ» ؛ این قدر دردسرها، رنج ها، غصّه ها، مکاره برایتان قرار داده که حساب ندارد. ببینید ما از لابه لای چه چیزهایی باید رد شویم تا به او برسیم، آسان نمی توان به او رسید، چراکه او خودش را در قرآن «رَفِیعُ الدَّرَجٰاتِ» (1) می خواند؛ یعنی از همه بالاتر هستم و تو از این زمین تاریک باید حرکت کنی تا به من برسی. چه قدر انسان باید بکوشد تا این روابطی که شما را به زمین چسبانده، کنده نمی شوید، این همه رنج های عبادت و زحمت ها و مرارت های بندگی را باید چشید که روابط از این زمین کنده شود، از مادیات کنده شود، از شهوات کنده شود، انسان الهی شود.

«إخْراجاً لِلتَّکبُّرَ مِنْ قُلُوبِهِم» ؛ شما در پسِ این رنج ها نسبت به خدا یک دل متواضعی پیدا می کنید.

«وإسکاناً لِلتَّذَلُّلِ فی نُفُوسِهِم» ؛ در نَفْسِتان حالت ذلّت عالی نسبت به خدا از پسِ این رنج ها پیدا می شود.

«وَلِیَجْعَل ذلک أبْواباً فُتُحاً إلی فَضْلِهِ» ؛ یک مقدار که این جاده ها و کوره راه ها و عقبه ها و سختی های عبادت ها را رد کردید، درهایی که شماره ندارد از جانب او به روی شما باز می شود.

«وأسباباً ذُلُلاً لِعَفْوِهِ» ؛ وسایلی در اختیار شما قرار می گیرد که خدا می گوید نمی توانم این بنده ام را نبخشم، چون چیزهایی دارد که قابل عفو من است .

حکمت مشقت برخی از عبادات

«وَعَن ذلِکَ ما حَرَسَ اللّٰهُ عِبادَهُ المؤمِنین بِالصَّلَوات والزَّکَوات و مُجاهَدَهِ الصِّیامِ فِی