نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 262

الأیّامِ المَفْرُوضاتِ» ؛ به این دلیل است که خدا نماز را آورد، زکات را آورد، سختی روزه را در ایّام رمضان آورد.

«تَسْکیناً لِأطْرافِهِم» ؛ تا اعضا و جوارح شما از سیطرۀ شیطان آزاد شود.

«وتَخْشیٖعاً لِأبْصارِهِم» ؛ تا چشم شما از چشم چرانی های به مظاهر فریبندۀ دنیا بسته شود.

«وتَذْلیلاً لِنُفُوسِهِم» ؛ تا فروتن شوید .

«وتَخْفیضاً لِقُلُوبِهِم» ؛ تا دلتان برای او آب شود.

«وإذْهاباً للخُیَلاءِ عَنْهُم» (1) ؛ تا کبر و خودپسندی و خودیّت شما از جا برداشته شود.

نامۀ 45 امیرالمؤمنین علیه السلام

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نامۀ 45 نهج البلاغه می نویسد:

خودم با خودم چه کردم که علی شدم.

«إنَّمَا هِیَ نَفْسیٖ أروضُها بِ التَّقْویٰ» ؛ نفس را از افتادن در انواع لذت هایی که محبوبم نمی پسندید، نگه داشتم.

«لِتأتِیَ آمِنَهً یَومَ الخَوفِ الأکبَرِ» ؛ تا روز قیامت که از قبرم بیرون می آیم، دیگر وحشت زده نباشم، نگاهم به شعلۀ جهنّم نیفتد تا ببینم صدا از جهنّم درمی آید که:

علی مشتری من هستی از این رو نفس خود را نگه داشته و حفظش کردم.

«وَتَثْبُتَ عَلیٰ جوانِبِ المَزلَقِ» ؛ لغزشگاه زیاد کنار من بود، ولی سالم رد شدم.

«وَلَو شِئْتُ لاهْتَدیَتُ الطَّریقَ إلیٰ مُصَفّیٰ هَذا العَسَلِ» ؛ اگر علی می خواست از صاف ترین عسلْ برای خود غذا قرار دهد، قرار می داد.

«ولُبابِ هٰذا القَمْحِ» ؛ اگر می خواستم بگویم که مغز گندم ها را دربیاورید و برای من نان درست کنید، می کردند .