نفس: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 63

من در روز قیامت همۀ انبیا را هم نگه می دارم و از مسئولیت های آنها سؤال می کنم. پس یک جهت قسم در قرآن مجید اهمیّت موضوع پس از قسم است که اگر موضوع، برای وجود مقدّس حضرت حق عادی بود، قسم نمی خوردند، بلکه عادی می فرمودند و رد می شدند.

جریانات فراوانی در عالم عادی است. وجود مقدّس حضرت حق هم در گفتارشان به طور عادی با آن برخورد کردند، ولی جریانات زیادی از اهمیّت برخوردارند، در آن جا عادی برخورد نکرده اند، یا با تأکید حرف زده اند یا به خودشان قسم خورده اند یا در قرآن به جان پیامبرش قسم خورده یا به موجودات دیگر قسم خورده است.

عظمت قسم های خداوند

اما جهت دیگر در قسم، نشان دهندۀ عظمت خودِ آن موجودی است که پروردگار به او قسم یاد کرده است.

از جمله اشیایی که خداوند بزرگ در قرآن مجید به آن قسم خورده، نَفْس انسان است؛ البته یک جا هم به نَفْس انسان قسم نخورده است. شما اگر در قرآن کریم که محصول ارادۀ خدا نسبت به انسان است، دقت کنید می بینید که پروردگار بزرگ عالم چند جا در قرآن به نَفْس قسم یاد کرده است. در یک جهت می خواهد بگوید که موضوع پس از قسم در زندگی انسان بسیار مهم است، و در یک جهت هم می خواهد بگوید که نَفْس نزد من بسیار عزیز است که او را جزء ابزار قسم در قرآن مجید آورده ام. به خودش قسم خورده، به پیامبرش قسم خورده، به نفس من و شما هم قسم خورده، بنابراین، نَفْس مقام بزرگی دارد، البته این مقام در مرحلۀ استعداد و توان است، در مرحلۀ قدرت است، ما مکلّف هستیم که این مقام را از حالت استعداد به حالت فعلیّت بیاوریم. نفس استعداد دارد که جانشین خدا باشد. ما باید