داستان های مبارزه با نفس صفحه 74

آن حال دید، او هم راضی نشد این خبر را برای حضرت بیاورد تا این که خود پیغمبر تشریف آورد. کنار جسد حمزه ایستاد. دید او را مُثله نمودند؛ یعنی شکمش را شکافته و جگرش را بیرون آوردند. شروع به گریه کرد [و] فرمود:

«لَکَ الْحَمْدُ وَ أنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَیکَ الْمُشْتَکی. ثُمَّ قالَ: لَنْ أصابَ بِمِثْلِ حَمْزَهَ أبَداً؛ حمد و سپاس از برای تو است ای خدا! تو یار و یاور مایی. به سوی تو از ستم کاران شکایت ما است. سپس فرمود: مصیبتی چون مصیبت حمزه بر من وارد نخواهد شد؛ اگر خداوند مرا بر قریش نصرت دهد، هفتاد نفر از آنها را مُثله خواهم کرد.» در اینجا جبرئیل این آیه را آورد:

وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِلصّابِرینَ. (نحل: 126)

اگر کیفر کردید، همانند آنچه به شما ستم شده است، کیفر نمایید. اگر شکیبایی کنید، صبر برای صابرین بهتر است.

حضرت سه مرتبه فرمود: صبر می کنم. آن گاه ردای خود را بر روی حمزه انداخت؛ هرگاه به طرف سر می کشید، پایش بیرون می ماند، به طرف پا که می کشید، سرش خارج می شد. قسمت سر را پوشانید [و] بر روی پاهای حمزه خاشاک بیابان ریخت.

ترحم بر گنهکار پشیمان

ترحم بر گنهکار پشیمان

شخصی پیامبر اسلام را مسخره می کرد و به دلیل همین کار دهانش کج شد. او بسیار شرمنده شد و در حالی که سخت پشیمان بود، به حضور پیامبر شتافت و با گریه و زاری تقاضای عفو و بخشش کرد. پیامبر اکرم که بزرگواری و گذشت را منش خود قرار داده بود، او را عفو کرد. او