- پیشگفتار 1
- اشاره 4
- عطای بی پایان 6
- جامعه اهل تقوا 7
- گناه و گرفتاری 7
- خانه های نورانی 10
- روزی حلال 11
- عالم تحت فرمان اهل تقوا 12
- هیبت اهل تقوا 14
- در مسیر تقوا 14
- برای رسیدن به علم و دانش 15
- دریافت علوم الهی 16
- درک حقایق 17
- رحمت ویژه خداوند 18
- اشاره 19
- فرهنگ روزه داری 21
- مراقبت از اعمال 23
- منت خداوند 25
- توشۀ آخرت 26
- توصیه به تقوا 27
- تبی که برطرف نمی شد! 30
- تقوا و تعهد 31
- همسر با تقوا 31
- وفای به عهد با خدا 32
- دعای بی پاسخ 33
- اشاره 35
- وعده های خداوند به اهل تقوا 37
- 1)راهگشایی 37
- 2)روزی از راه بی گمانی 39
- آرامش در زندگی 40
- بهشت دل ها 41
- راه نجات 42
- بازدارندگی تقوا 42
- تقوا و فضل الهی 43
- اشاره 46
- استقامت در عشق 49
- دوستان بی نشان اهل بیت علیهم السلام 50
- گناهکار تائب 51
- حمال با تقوا 53
- مرکب راهوار تقوا 54
- در حمایت های همه جانبه خداوند 55
- در پرتو تقوا 56
- اشاره 60
- سرانجام زبیر 61
- نجات از آتش جهنم 62
- پرواز به سوی بهشت 63
- کربلایی کاظم ساروقی؛ معجزه عصر 65
- دو هاتف از غیب 67
- مشاهده نور قرآن 69
- در دانشگاه الازهر مصر 70
- آگاهی به اسرار آیات 71
- اشاره 72
- روزی انسان 74
- دنیای آرام قناعت 75
- وسعت رزق 77
- روح آرامش 78
- تجربه بهشت 79
- آرامش امام راحل 80
- مأمور به وظیفه 81
- بندگی خدا 82
- پشتیبانی خدا 83
- حق عبودیت 84
- مقام امن الهی 85
- اطاعت و یاد خدا 86
- امنیت در پرتو ایمان زلال 87
- اشاره 88
- برکت در عمر 90
- برکت در مال 91
- آثار خیر و شر 93
- تولید خیر و شر 93
- رفع نگرانی ها 95
- با خدا بودن 97
- در قرارگاه صدق 98
- حشر با پیامبر 99
- رحمت قطعی خداوند 102
- دین باوری و دینداری 104
- اشاره 106
- ارتباط عمل و تقوا 108
- پذیرش نماز 109
- شرط تقوا 110
- کرامت انسان 111
- علم و تقوا 113
- عبد الله بن ابی یعفور 114
- ابتلاء مؤمن 115
- دو بال تقوا 116
- تسلیم محض در برابر امام علیه السلام 117
- گریه های عبد الله بن ابی یعفور 118
- تمجید امام صادق علیه السلام از ابن ابی یعفور 121
- اشاره 124
- در مسیر کمال 126
- خطاکاران توبه کار 128
- خطر غرور و تکبر 131
- گناهکار محبوب! 132
- گناه ممنوع! 133
- نشانه های تقوا 134
- اشاره 136
- 1)توجه به آثار و برکات تقوا 137
- 2)توکل به خدا 138
- مدد خداوند 139
- همه از اوست 140
- رهایی از دام زلیخا 142
- اگر محافظت خدا نباشد! 142
- دعای امام صادق علیه السلام 142
- 3)اتصال به امام علیه السلام 144
- مظهر عدالت 145
- 4)توسل به اهل بیت علیهم السلام 148
- رهایی از دام های شیاطین 149
- 5)دوستان خوب 150
- 6)پرهیز از فکر گناه 152
- در حمایت خداوند 153
- اشاره 155
العظیم» چیست؟ حضرت فرمودند: معنای «لا حول ولا قوه إلا بالله العلی العظیم» این است:
لا حول عن معاصی الله إلا بعصمه الله و لا قوه لنا علی طاعه الله إلا بعون الله ؛ (1)جنبشی در گریز از نافرمانیها از خدا نیست، مگر به نگهداری خدا. و نیرو و توانی برای فرمانبرداری از خدا نیست، مگربه یاری خدا.
یعنی چیزی نمی تواند بین من و گناه حائل شود، مگر خدا. اگر خدا جلوی نفس ما، شیطان ما، رفقای ناباب ما و هوا و هوس ما را نگیرد و پا در میانی نکند، ما نمی توانیم.
خدا ما را به گونه ای خلق کرده که نه مجبوریم و نه رها. نه جبر است و نه تفویض. بنابراین، هم خودمان بایدتلاش کنیم وهم از خدا باید کمک بگیریم. وگرنه به مامی گفتند:خودت می توانی. برو انجام بده. ولی می گویند: از خدا در خواست کمک کن.
همه از اوست
ما در واقع هیچ چیز نداریم. همه چیز از خود اوست. اصل بندگی هم همین است که من ما قشنگ کنار برود و خوبی ها را به خدا نسبت دهیم و در بدیها هم بگوییم: خدایا، تو بدیها را از ما دور کردی.
درباره حضرت یوسف علیه السلام آمده است که خدا کمکش کرد که دامنش آلوده نشد. حضرت یوسف علیه السلام این امر را به خدا نسبت است.
1- تحف العقول، ص 468 ؛بحار الأنوار، ج 5، ص 75.