- پیشگفتار 1
- اشاره 4
- عطای بی پایان 6
- جامعه اهل تقوا 7
- گناه و گرفتاری 7
- خانه های نورانی 10
- روزی حلال 11
- عالم تحت فرمان اهل تقوا 12
- هیبت اهل تقوا 14
- در مسیر تقوا 14
- برای رسیدن به علم و دانش 15
- دریافت علوم الهی 16
- درک حقایق 17
- رحمت ویژه خداوند 18
- اشاره 19
- فرهنگ روزه داری 21
- مراقبت از اعمال 23
- منت خداوند 25
- توشۀ آخرت 26
- توصیه به تقوا 27
- تبی که برطرف نمی شد! 30
- تقوا و تعهد 31
- همسر با تقوا 31
- وفای به عهد با خدا 32
- دعای بی پاسخ 33
- اشاره 35
- وعده های خداوند به اهل تقوا 37
- 1)راهگشایی 37
- 2)روزی از راه بی گمانی 39
- آرامش در زندگی 40
- بهشت دل ها 41
- راه نجات 42
- بازدارندگی تقوا 42
- تقوا و فضل الهی 43
- اشاره 46
- استقامت در عشق 49
- دوستان بی نشان اهل بیت علیهم السلام 50
- گناهکار تائب 51
- حمال با تقوا 53
- مرکب راهوار تقوا 54
- در حمایت های همه جانبه خداوند 55
- در پرتو تقوا 56
- اشاره 60
- سرانجام زبیر 61
- نجات از آتش جهنم 62
- پرواز به سوی بهشت 63
- کربلایی کاظم ساروقی؛ معجزه عصر 65
- دو هاتف از غیب 67
- مشاهده نور قرآن 69
- در دانشگاه الازهر مصر 70
- آگاهی به اسرار آیات 71
- اشاره 72
- روزی انسان 74
- دنیای آرام قناعت 75
- وسعت رزق 77
- روح آرامش 78
- تجربه بهشت 79
- آرامش امام راحل 80
- مأمور به وظیفه 81
- بندگی خدا 82
- پشتیبانی خدا 83
- حق عبودیت 84
- مقام امن الهی 85
- اطاعت و یاد خدا 86
- امنیت در پرتو ایمان زلال 87
- اشاره 88
- برکت در عمر 90
- برکت در مال 91
- آثار خیر و شر 93
- تولید خیر و شر 93
- رفع نگرانی ها 95
- با خدا بودن 97
- در قرارگاه صدق 98
- حشر با پیامبر 99
- رحمت قطعی خداوند 102
- دین باوری و دینداری 104
- اشاره 106
- ارتباط عمل و تقوا 108
- پذیرش نماز 109
- شرط تقوا 110
- کرامت انسان 111
- علم و تقوا 113
- عبد الله بن ابی یعفور 114
- ابتلاء مؤمن 115
- دو بال تقوا 116
- تسلیم محض در برابر امام علیه السلام 117
- گریه های عبد الله بن ابی یعفور 118
- تمجید امام صادق علیه السلام از ابن ابی یعفور 121
- اشاره 124
- در مسیر کمال 126
- خطاکاران توبه کار 128
- خطر غرور و تکبر 131
- گناهکار محبوب! 132
- گناه ممنوع! 133
- نشانه های تقوا 134
- اشاره 136
- 1)توجه به آثار و برکات تقوا 137
- 2)توکل به خدا 138
- مدد خداوند 139
- همه از اوست 140
- رهایی از دام زلیخا 142
- دعای امام صادق علیه السلام 142
- اگر محافظت خدا نباشد! 142
- 3)اتصال به امام علیه السلام 144
- مظهر عدالت 145
- 4)توسل به اهل بیت علیهم السلام 148
- رهایی از دام های شیاطین 149
- 5)دوستان خوب 150
- 6)پرهیز از فکر گناه 152
- در حمایت خداوند 153
- اشاره 155
شعور و عقل و معرفت است. برای رسیدن به علم و دانش دو راه وجود دارد. یکی راه اکتساب علم دانش و رفتن به حوزه و دانشگاه و آموختن و مطالعه است. که البته اگر همراه علوم الهی نباشد فایده ای ندارد. یکی هم علم و دانش فطری است. امیر المؤمنین علیه السلام می فرمایند:
العلم علمان مطبوع و مسموع و لا ینفع المطبوع إذا لم یک مسموع؛(1) علم دو گونه است: علم فطری و علم اکتسابی. علم اکتسابی اگر هماهنگ با علم فطری نباشد سودمند نخواهد بود.
علومی که انسان در طبیعت و فطرت خود آن را می یابد و زمینه های یافتن آن را دارد، علم مطبوع است. و علومی که با درس و بحث آن را به دست می آورد، علم مسموع است.
اگر فطرت و علم خدایی و درونی ما بروز نکند، چیزی که از بیرون اکتساب می کنیم فایده ای ندارد. آن علم نافع نیست.
دریافت علوم الهی
راه رسیدن به حکمت و علوم الهی تقواست. آیا ما نمی خواهیم خدا معلم ما شود؟ آیا نمی خواهیم علم لدنی به ما بدهد؟
لقمان یک غلام بود، اما خداوند به او علم الهی داد. سیاه و سفید و برده و آزاد معیار نیست. در هر قشری که باشیم، معیار این است که بنده خدا باشیم.
لقمان نه در حوزه درس خواند بود و نه در دانشگاه، ولی بر اثر بندگی خدا و تقوا، خداوند به او حکمت عطا کرد.
1- نهج البلاغه، حکمت 338.