توبه آغوش رحمت صفحه 10

نمایند.

قرآن که کتاب هدایت است مردم را بدین صورت به نعمت های الهی توجه می دهد:

« یٰا أَیُّهَا اَلنّٰاسُ اُذْکُرُوا نِعْمَتَ اَللّٰهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خٰالِقٍ غَیْرُ اَللّٰهِ یَرْزُقُکُمْ مِنَ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلْأَرْضِ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ فَأَنّٰی تُؤْفَکُونَ» (1).

ای مردم! نعمت های خدا را بر خود توجه کنید، آیا آفریننده ای جز خدا هست؟ خدایی که از آسمان و زمین به شما روزی می دهد، جز او معبودی نیست پس به کجا روی می آورید؟

آری تمام نعمت ها با فوایدی که دارند دلیل بر یگانگی حق، و برهان بر توحید ذات و راهی آسان برای شناخت حضرت حق است.

4 - شکر نعمت

برخی از مردم تصور می کنند شکر به این معناست که پس از استفاده از جمیع نعمتهای حضرت حق بگویند: الهی شکر، یا اعلام کنند الحمد للّه ، یا نهایتاً جمله ی نورانی الحمد للّه رب العالمین را به زبان جاری کنند، در صورتی که در برابر این همه نعمت های عظیم مادی و معنوی، معقول نیست با گفتن یک کلمه ی فارسی یا یک جمله ی عربی معنای واقعی شکر تحقق پیدا کند.

شکر باید متناسب با مقام منعم و هماهنگ با نعمت باشد، و این معنا جز با یک سلسله قول و فعل و حال ظهور نمی کند.

مگر می توان با گفتن الهی شکر یا الحمد للّه ، در برابر این همه عنایت و لطف خداوند شاکر به حساب آمد؟ !