توبه آغوش رحمت صفحه 13

تحقق شکر واقعی تحقق پیدا می کند.

« فَکُلُوا مِمّٰا رَزَقَکُمُ اَللّٰهُ حَلاٰلاً طَیِّباً وَ اُشْکُرُوا نِعْمَتَ اَللّٰهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیّٰاهُ تَعْبُدُونَ» (1).

از حلال و پاکیزه ای که خداوند نصیب شما نموده تناول کنید و شکر نعمت های خدا را بجا آورید، اگر به حقیقت، خدا را بندگی می کنید.

«. . . فَابْتَغُوا عِنْدَ اَللّٰهِ اَلرِّزْقَ وَ اُعْبُدُوهُ وَ اُشْکُرُوا لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ» (2).

روزی را از پیشگاه خدا بطلبید و او را عبادت کنید و شکرش را بجای آورید؛ بازگشت شما به سوی اوست.

امام صادق علیه السلام در معنای شکر فرموده اند:

شُکْرُ النِّعْمَهِ اجْتِنابُ المَحارِمِ وَ تَمامُ الشُّکرِ قَولُ الرَّجُلِ: الحَمْدُ للّٰهِ ِ رَبِّ العَالَمِینَ (3).

شکر نعمت، پرهیز از تمام محرمات و همه ی شکر گفتار مرد است: الحمد للّه رب العالمین.

بنابراین شکر نعمت، صرف نعمت در عبادت و طاعت و خدمت به خلق، و احسان و نیکی به مردم و اجتناب از تمام گناهان است.

5 - پرهیز از ناسپاسی در کنار نعمت

گروهی از مردم بدون توجه به منعم حقیقی، و منهای اندیشه و تفکر در نعمت های الهی، مجموعه ی نعمت هایی که در اختیار دارند مفت خود دانسته،

1- 1) - نحل ( 16) : 114.
2- 2) - عنکبوت ( 29) : 17.
3- 3) - کافی: 2 / 95، باب الشکر، حدیث 10؛ بحار الأنوار: 68 / 40، باب 61، حدیث 29.