توبه آغوش رحمت صفحه 280

امام صادق علیه السلام فرمودند:

فَمَنْ واساهُمْ بِحَواشِی مالِهِ وَسَّعَ اللّٰهُ عَلَیْهِ جِنانَهُ وَ اَنالَهُ غُفْرانَهُ وَ رِضْوانَهُ. . . (1).

کسی که با ثروت جمع شده اش به مساکین کمک کند، و آنان را برای رفع نیازمندیهایشان یاری دهد، خداوند بهشت او را وسیع نماید، و او را به غفران و رضوانش برساند.

امام ششم علیه السلام فرمودند:

هرکس مؤمنی را غذا دهد تا سیرش کند، احدی اندازه ی مزدش را در آخرت نداند، نه فرشته ی مقرب و نه پیامبر مرسل، جز خدای جهان که فقط او به اجر چنین انسانی آگاه است.

از موجبات مغفرت و آمرزش، غذا دادن به مسلمان گرسنه است، سپس حضرت صادق علیه السلام قول خدای عز و جل را خواندند (2).

« أَوْ إِطْعٰامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَهٍ * یَتِیماً ذٰا مَقْرَبَهٍ * أَوْ مِسْکِیناً ذٰا مَتْرَبَهٍ» (3).

یا غذا دادن در روز قحطی و گرسنگی به یتیم خویشاوند، یا به از کار افتاده ی خاک نشین.

گفتار نیک

کثرت آیات قرآن در رابطه با زبان و عملکرد این عضو بسیار حساس،

1- 1) - تفسیر امام حسن عسکری: 345، حدیث 226؛ تفسیر صافی: 1 / 151، ذیل آیه ی 83 سوره ی بقره؛ بحار الأنوار: 66 / 344، باب 38.
2- 2) - کافی: 2 / 201، باب اطعام المؤمن، حدیث 6؛ وسائل الشیعه: 24 / 309، باب 32، حدیث 30627.
3- 3) - بلد ( 90) : 14 - 16.