توبه آغوش رحمت صفحه 341

مفضل می گوید: از حضرت صادق علیه السلام پرسیدم چرا خداوند مست کننده را حرام کرده؟

فرمودند: برای زیان و فسادی که دارد، رعشه ی بدن نصیب مشروبخوار است، نور قلب و جان و قیافه اش از بین می رود، مردانگی اش نابود می شود، جرأت بر انجام محرمات پیدا می کند، خونریز می گردد، زناکار می شود، به محرمش در حالی که او را بجا نمی آورد تجاوز می کند، به شرابخوار اضافه نمی شود مگر تمام بدیها و زشتی ها (1)!

سبّ و ناسزا

بد گفتن و فحش دادن و ناسزای به مردم، کمال بی ادبی و عملی دور از اخلاق، و برنامه ای خلاف وزانت و وقار و درستی و دینداری است.

قرآن مجید به مردم مؤمن اجازه ی سب و ناسزا حتی به دشمنان خدا نمی دهد. و روایات و احادیث از ناسزا گفتن به مردم و حیوانات و عناصر و اشیا نهی کرده اند.

« وَ لاٰ تَسُبُّوا اَلَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ فَیَسُبُّوا اَللّٰهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْمٍ. . .» (2).

شما ای اهل ایمان، به آنان که غیر خدا را به عنوان معبود می خوانند دشنام ندهید، که آنان هم در پاسخ شما از روی جهالت و نادانی به خدا ناسزا