تجربه شیرین ندامت صفحه 118

2 کافی ، ج 4 ، ص 63 ; من لایحضر الفقیه ، ج 2 ، ص 75 ; التهذیب ، ج 4 ، ص 191 ; وسائل الشّیعه ، ج 10 ، ص 395 .

10 زوال کابوس یأس و امیدوار شدن به مغفرت خداوند

یکی از بزرگترین گناهان که به هیچ وجه قابل گذشت و چشم پوشی نیست ، یأس از رحمت خداوند و قطع امید از مغفرت اوست . کسی که از آمرزش خداوند مأیوس است و به گذشت کریمانه پروردگار امیدی ندارد ، هر گناهی را مرتکب می شود و در منجلاب انحرافات فرو می رود ، در درّه های شقاوت سقوط می کند و روز به روز در حال استدراج و فرو رفتن در درکات عذاب خداوند خواهد بود .

خدای مهربان برای جلوگیری از پدید آمدن این حالت و رسیدن به چنین سرانجامی ، باب توبه و استغفار را به روی انسان گشوده است ، تا هیچ مجرمی از رحمت واسعه الهی مأیوس نشود و به سوی خدا باز گردد

. و باران مغفرت حقّ ، بر سرزمین جانش ببارد و غنچه ایمان و معرفت در بوستان وجودش شکوفا گردد .

در این راستا یکی از برکات معنوی استغفار که خود دارای آثار پرباری است ; از بین رفتن کابوس یأس و ناامیدی ، و تابش خورشید امید و رجاء در خانه دل گنهکار است ; که این خود باعث رویش درخت معنویّت در بهشت ایمان انسان ، و لبخند شکوفه های آمرزش بر چهره وجود او می گردد . به همین دلیل امیرالمؤمنین (علیه السلام) از کسی که با وجود استغفار ، از آمرزش خدا ناامید گشته ، اظهار شگفتی کرده و می فرمایند :

اَلْعَجَبُ مِمَّنْ یَقْنَطُ وَ مَعَهُ المُمْحاهُ . قیلَ : وَ مَا المُمْحاهُ ؟ قالَ : اَلاِْسْتِغْفارُ . (1)

تعجب از کسی است که از رحمت و آمرزش خداوند ناامید می گردد ، در حالی که وسیله پاک کننده دارد .

سئوال شد : پاک کننده چیست ؟

فرمودند :