تجربه شیرین ندامت صفحه 46

1 پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) کارهایی را در ارتباط با خلق خدا انجام می داد و به امور آنان رسیدگی می کرد ، حتی گاهی دعوت کودکان را رد نمی کرد و به تقاضاهای کودکانه آنان پاسخ مثبت می داد ; این ها همه ، گرچه عبادت عظیم و طاقت فرسایی برای حضرتش بود ، امّا او آن ها را یک نوع فاصله و جدایی ، بین خود و خدایِ خویش می دید و از این باب که « حَسَناتُ الأَبْررِ سَیِّئاتُ الْمُقَرَّبینَ »(1) آن توجّهات و رسیدگی ها را نوعی گناه و کوتاهی برای خود به حساب می آورد . بدین جهت مقیّد بود روزی صد بار استغفار کند و تا استغفار نمی کرد آرام نمی گرفت و خدا هم با توجّه به این حالت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) به او دستور استغفار برای آنچه او برای خود گناه می داند ، می دهد . گرچه

از نظر خدا گناهی به شمار نمی آمد .

2 این دستور به پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) از این جهت بود که امّت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) ، به اهمیّت استغفار و نقش والای آن در توفیقات مادّی و معنویِ خویش پی ببرند و با تأسّی به حضرتش برای گناهان و لغزش های خود استغفار کنند تا از عذاب خداوند در دنیا و آخرت نجات یابند و به سعادت ابدی دست پیدا کنند . مخصوصاً که اکثر مردم مقیّد بودند که هر کاری پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می کند آن ها هم همان را انجام دهند . لذا خدا به پیامبرش چنین خطاب می کند تا دیگران از او درس بگیرند .

3 گناه یک جمعیتی که معتقد به مکتب خاصّی هستند خواه ناخواه به نام صاحب آن مکتب تمام می شود هر چند او آنان را از آن برحذر داشته باشد . خدا هم در این آیه ، گناه امّت پیغمبرش را به او نسبت داده و می فرماید : « برای گناهت استغفار کن » یعنی ای پیامبر اگر نجات امّتت را می طلبی ، برای گناهان آنان طلب آمرزش نما تا به این واسطه شفاعت تو را در حق ایشان بپذیریم .

1 کارهای خوب نیکان ، گناهان بار یافتگان حریم قدس است .

استغفار پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) عامل دست یابی به شفاعت کبری !

دست یافتن به مقام محمود و شفاعت کبری ، برای پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) از طریق نماز شب و استغفار در سحرگاهان ، به دست می آید . آن جا که خداوند خطاب به او می فرماید :

(

وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِه نافِلَهً لَکَ عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً ) . (1)

و پاسی از شب را ( از خواب برخیز و ) قرآن و نماز بخوان ; این یک وظیفه اضافی برای توست ، امید است پروردگارت تو را به مقامی درخور ستایش برانگیزد .