تجربه شیرین ندامت صفحه 77

اگر کسی بگوید : با توجّه به این که استغفار برای مشرک روا نیست ، پس چرا حضرت ابراهیم (علیه السلام) ، برای عموی خود با این که از مشرکین بود استغفار کرد ؟

در پاسخ این سؤال ، خداوند می فرماید :

( وَ ما کانَ اسْتِغْفارُ إِبْراهیمَ لاَِبِیهِ إِلاّ عَنْ مَوْعِدَه وَعَدَها إِیّاهُ فَلَمّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ للهِِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْراهیمَ لاََوّاهٌ حَلیمٌ ) . (3)

و استغفار ابراهیم (علیه السلام) برای پدرش ( مراد عمویش آذر است ) فقط به خاطر وعده ای بود که به او داده بود (تا وی را به سوی ایمان جذب کند ) امّا هنگامی که برای او روشن شد که وی دشمن

خداست ، از او بیزاری جست ، به یقین ابراهیم بسیار دعا و زاری کننده و بردبار بود .

1 سوره نساء ، آیه 48 .

2 سوره توبه ، آیه 113 .

3 ریا و خودنمایی

یکی از چهره های شرک به خدا ، ریا و خودنمایی است که شرک خفیّ نامیده می شود ، و به عنوان یکی از گناهان کبیره به شمار می آید . این صفت رذیله مهمترین حجاب بین بنده و خالق ، و بزرگترین مانع پس از شرک جلیّ ، برای پذیرش اعمال بندگان خدا است . چرا که خداوند عملی را از بنده اش می پذیرد که برای خدا انجام دهد ، و حقیقت هر عملی هم وابسته به نیّت بنده نسبت به آن عمل است . پس اگر نیّت برای خدا باشد عملی که خدا خواسته تحقق می پذیرد ، و چنانچه برای غیر خدا باشد ، آنچه را که خدا از او خواسته به جا نیاورده است و مقبول خداوند واقع نمی گردد .

مراد از حدیث معروف پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)که فرمودند :