آثار گناه در زندگی و راه جبران صفحه 199

حکایتی جالب از هشام بن سالم

هشام بن سالم می گوید: روش و سیره امام صادق علیه السلام این بود که وقتی شب فرا می رسید و ساعتی از شب می گذشت، همیانی که مقداری نان، گوشت و مقداری پول در آن بود، بر دوش خود می گذاشت و به طور ناشناس بین خانه های نیازمندان از اهل مدینه تقسیم می نمود بدون این که او را بشناسند، کسی هم نمی دانست چه کسی برای آنان طعام می آورد. هنگامی که امام صادق علیه السلام از دنیا رفت، دیدند آن مستمرّی قطع شد، متوجّه شدند که این عمل از امام صادق علیه السلام بوده و کسی که شبانه برای آنان همیان غذا و طعام می آورد، آن حضرت بوده است».(1)

از آنچه ذکر شد روشن می شود که انفاق و صدقات، چه به صورت آشکار و چه به طور پنهان، بسیار خوب و مطلوب است و آثار، برکات و پاداش های فراوان دارد؛ امّا صدقات پنهانی، موجب ریزش گناهان انسان شده و خشم خدا را فرو می نشاند.

بنابراین کسی که مرتکب گناه شده و نسبت به گناه خود و آثار آن بیمناک است و در صدد جبران گناهان خویش بوده و چاره جویی می کند، یکی از کارهایی که باید انجام دهد تا جبران خطاها و گناهانش بشود، انفاق است، آن هم به صورت پنهانی و همراه با اخلاص.

به نیازمندان کمک کند؛ دست بیچاره ای را بگیرد؛ گرهی از کار کسی بگشاید؛ کار خیری انجام دهد و... آن گاه بگوید: خداوندا! تو خود فرمودی که صدقات