آثار گناه در زندگی و راه جبران صفحه 203

آن گاه فرمود: هرگاه حاجی بار سفر ببندد، چیزی بر نمی دارد و نمی گذارد مگر این که برایش ده حسنه نوشته می شود و ده سَیّئه و گناه از او محو گردیده، و ده درجه او را بالا می برد. و هنگامی که بر مرکب سوار شود، گامی بر نمی دارد و نمی گذارد مگر این که خداوند همانند آن را به او عطا می کند.

آن گاه که به دور خانه طواف کند، از گناهانش خارج شود.

آن گاه که سعی بین صفا و مروه کند، از گناهانش به در آید.

آن گاه که وقوف به عرفات کند، از گناهانش به در آید.

آن گاه که رمی جمرات کند، از گناهانش به در آید.

امام فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله این موقف و آن موقف را شمرد و فرمود: از گناهانش خارج می شود، سپس به آن مرد فرمود: کجا می توانی به آنچه حاجی به آن می رسد دست پیدا کنی؟

سپس امام صادق علیه السلام اضافه کرد: وقتی حاجی فارغ می شود، تا چهار ماه برای او گناهی نوشته نمی شود بلکه حسنه می نویسند مگر آن که مرتکب گناه کبیره ای بشود».(1)

کاربرد حجّ و عمره در آمرزش گناه

رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «أَیُّ رَجُلٍ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ حاجّاً أَوْ مُعْتَمِراً فَکُلَّما رَفَعَ قَدَماً وَوَضَعَ قَدَماً تَناثَرَتِ الذُّنُوبُ مِنْ بَدَنِهِ کَما یَتَناثَرُ الْوَرَقُ مِنَ الشَّجَرِ»؛ «هر کس