آثار گناه در زندگی و راه جبران صفحه 211

ذبح قربانی خود، حضور داشته باش؛ زیرا با اوّلین قطره خون آن، خداوند همه گناهان تو را می آمرزد و از خطاهایت در می گذرد».

بعضی از مسلمانان پرسیدند: آیا این مخصوص خاندان شماست یا برای همه مسلمانان است؟

حضرت فرمود: «خداوند مرا وعده داده است که هیچ یک از اهل بیت مرا آتش نچشاند، این برای همه مردم است».(1)

آنچه ذکر شد، نمونه ای از روایات است که نقش اعمال حجّ را در آمرزش گناهان به نمایش گذارده است.

البتّه لازم به ذکر است که حجّ گزاران در اعمالی که انجام می دهند، از نظر نیّت، پاکی اموال و کیفیّت اعمالی که انجام می دهند، متفاوت هستند و لذا در دستاورد این عمل و ثواب آن و همچنین آمرزش گناه نیز متفاوت می باشند.

امام صادق علیه السلام فرمود: «اَلْحُجّاجُ یَصْدَرُونَ عَلی ثَلاثَهِ أَصْنافٍ: صِنْفٌ یُعْتَقُ مِنَ النّارِ، وَصِنْفٌ یَخْرُجُ مِنْ ذُنُوبِهِ کَهَیْئَهِ یَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ، وَصِنْفٌ یُحْفَظُ فِی أَهْلِهِ وَمالِهِ وَذلِکَ أَدْنی ما یَرْجِعُ بِهِ الْحاجُّ»؛(2) «حاجیان وقتی باز می گردند سه دسته اند: الف) دسته ای از آتش آزاد می شوند. ب) دسته ای از گناهان خود خارج می گردند مانند روزی که از مادر متولّد شده اند. ج) دسته سوّم با مصونیّت مال و عیال بر می گردند و این کمترین بهره ای است که نصیب شخص حجّ گزار می گردد».