آثار گناه در زندگی و راه جبران صفحه 52

می کردند، سپس از میان رفتند و آثارشان نیز از میان رفت و تاریخ بشر از زندگی آنان جز افسانه هایی که قابل اعتماد و اطمینان نیست، حفظ نکرده است و تعبیر قرآن کریم «عاداً الْأُولَی را نیز اشاره به همین گروه گرفته اند.

ب) قبیله ای که در دوران تاریخ بشر و احتمالاً در حدود هفتصد سال قبل از میلاد مسیح یا قدیم تر از آن در سرزمین احقاف یا یمن زندگی می کردند. این قوم دارای اندام هایی بلند و اجسامی قویّ و نیرومند بودند.(1)

بلند قامتانشان یکصد ذراع و کوتاه قامتانشان شصت ذراع بودند.(2)

امام باقرعلیه السلام می فرماید: «آنان به اندازه یک نخل خرمای بزرگ بودند».(3)

در قرآن کریم نیز پیکرهای آنان تشبیه به نخل شده است: «کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِیَهٍ».(4)

افراد این قوم، دارای عمرهای طولانی بودند.

امام صادق علیه السلام فرمود: «افراد قوم عاد، چهار صد سال عمر می کردند».(5)

قوم عاد، علاوه بر قدرت جسمانی و عمر طولانی، از نعمت آب فراوان و کشاورزی خوب و پر محصول نیز برخوردار بودند و در سایه این امکانات، توانستند ثروت سرشاری به دست آورند؛ برای خود، قصرهای زیبا و قلعه های محکم ساختند؛ ولی این قدرت و امکانات، موجب شد کم کم راه انحراف، طغیان و سرکشی را در پیش گرفته و مرتکب گناه و معصیت بشوند.

1- 78. تفسیر نمونه، ج 9/146.
2- 79. مجمع البیان، ج 4،/436؛بحار الأنوار، ج 11/346.
3- 80. همان.
4- 81. سوره حاقه، آیه 7.
5- 82. بحارالأنوار، ج 11، ص 359.