خداوند تعالی از همه نوع قمار نهی کرده و دستور داده که از آن دوری نمایند و آن را پلیدی معرّفی کرد و فرمود قمار پلیدی است و از کارهای شیطانی محسوب می گردد.(13)
در آموزه های دینی، کبوتر بازی و تخته نرد، هم جزء قمار است.
گردو بازی و حتی چیزی مثل تخم مرغ که آلت قمار نیستند اگر به عنوان برد و باخت بازی شود، قمار است.
جالب آن که برخی مسابقه ها و شرطبندی ها که هم اکنون انجام می شود، پیش بینی شده است. مردی می خواست با رفقای خود گوسفندی را بخورند و صاحب گوسفند شرط کرد که اگر همه ی گوسفند را
بخورید چیزی نمی گیرم وگرنه باید فلان مبلغ بدهید؛ حضرت علی علیه السلام چنین حکم فرمود: که این کار باطل است. زیرا مسابقه در کم و زیاد خوردن، کار لغو و بیهوده است و هیچ چیزی بر عهده ی ایشان نیست.(14)
یادآوری
اسب دوانی و تیراندازی، در دین اسلام استثناء شده و شرطبندی در آنها حلال است و پولی را که می گیرند جایز بوده و مالک هم می شوند؛ زیرا در این کار اهداف والایی مثل تقویت نیرو و استعداد جنگی مسلمانان و تولید روح سلحشوری و مقاومت، دنبال می شود.(15)
نکند دانا مستی، نخورد عاقل می ننهد مرد خردمند سوی پستی پی چه خوری چیزی کز خوردن آن چیز تو را
نی، چنان سرو نماید به نظر، سرو چونی گر کنی بخشش، گویند که می کرد نه او
ور کنی عربده، گویند که او کرد نه می حکیم سنایی