وسواس : راه کارهای پیشگیری و درمان صفحه 40

پاشید. فرمودند:

ما أبالی أبول أصابنی أو ماءٌ إذا لم أعلم؛(1) مادامی که نمیدانم آن چیست، پروا ندارم که ادرار به من اصابت کرده باشد یا آب؟

یعنی نمیدانم آنچه به من رسیده ادرار است، یا آب. چون نمیدانم وظیفه من این نیست که از آن پرهیز کنم. برای من تکلیفی نمی آورد که بخواهم لباس یا بدنم را آب بکشم.

از کلام حضرت برمی آید که احتمال ادرار بودن آن وجود داشته است، شاید هم احتمال قوی می دادند که ممکن است ادرار باشد، ولی می فرمایند: باکی ندارم که از آن پرهیز نکنم و با همان نماز بخوانم.

به صرف احتمال نجاست چیزی نمی توان حکم به نجاست آن کرد، بلکه یا باید به نجاست آن یقین صد در صد پیدا کنیم، یا دو نفر عادل به نجس بودن آن شهادت بدهند. مثلا بگویند: ما دیدیم که بچه اینجا ادرار کرد. سوم این که صاحب خانه بگوید: مثلا این فرش نجس است. در این سه صورت نجاست آن ثابت می شود.

پرهیز از احتیاط در نجاست

امام راحل رحمه الله مدتی در پاریس بودند. آنجا اکثر مسیحی هستند. عبا و قبایشان را به خشکشویی می دادند. خشکشویی هم همه نوع لباسی را با هم می شویند و خشک می کنند. می گفتند: برای ما مانعی ندارد.

یکی از نزدیکان امام می گوید: ما برای حمام رفتن احتیاط می کردیم و