- پیش گفتار 1
- اشاره 4
- استغفار پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بعد از حیات 7
- به فکر نجات امت 8
- استغفار روزانه 10
- دو امان روی زمین 11
- غبار قلب پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 12
- قصور در برابر خداوند 15
- استغفار از وجود 16
- عجز و استغفار 17
- در برابر فضل خدا 18
- مناجات امام سجاد علیه السلام 20
- عجز از شکر 23
- در فضای آلوده دنیا 24
- درک محضر خدا 26
- برای خطای دیگران 27
- استغفار عارفان 29
- سری از اسرار 30
- تنزیل حقایق 31
- بیتوته نزد خدا 32
- محدودیت در بیان واقعیات 34
- اشاره 36
- سرآغاز مخالفت با خدا 38
- بزرگی گناه 39
- راهیابی به گناهان بزرگ 40
- پرهیز از فکر گناه 43
- راه بندان معنوی 44
- عذرخواهی علی بن یقطین 45
- دشواری جبران گناه 47
- مطهرین و توابین 49
- نفوذ شیطان 51
- ورود شیطان از راه عبادت 53
- خدای برهان 55
- ساده لوحی و فریب 55
- چشم بینا 57
- عاقبت به خیری 58
- ارزش عقل 60
- نگاه به دنیا 61
- زهد در دنیا 62
- صاحبان سرای آخرت 65
- برتری عقل 66
- اشاره 68
- آثار وضعی گناه 69
- زید بن موسی 71
- نقطه های سیاه گناه 72
- قساوت قلب 73
- اشک دل 74
- محو خوبی ها 76
- زیان های دنیوی گناه 76
- کارهای ناکرده! 77
- حفظ عزت مؤمن 78
- عزت نفس آیت الله بروجردی 79
- شیخ محمد تقی بافقی 80
- آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟! 81
- تنگنا و فراخی رزق 83
- تأمین شهریه طلاب 85
- توجه به خدا 87
- پرهیز از کدورت ها 88
- خسارت سنگین قهر کردن 89
- خودپسندی 92
- اثر گناه بر قلب انسان 93
- اثر گناه در زندگی 94
- راه بندان گناه 96
- اشاره 98
- جلوه های استغفار 100
- باورهای سست 102
- فرار به جلو 103
- ارکان استغفار 104
- 1)اقرار به گناه 104
- 2)جبران 106
- گسترۀ بخشش خداوند 107
- وجوب فوری توبه 108
- تأخیر توبه 109
- توبه ابلیس! 110
- ادب استغفار 112
- ماه استغفار 115
- حدیث حاضر غایب 117
- مرز دنیا و آخرت 119
- اهل الله 120
- ندامت و اعتراف به گناه 121
- متهم کردن نفس 122
- ارزش آفرینی توبه 123
- شیطان سر راه اهل ایمان 124
- دعای مورچه 125
- خواسته خداوند 126
- رحمت حق بر گنهکاران 127
- ضمانت بهشت 128
- راه گشایی 130
- پیام دعاها 130
- در حفظ خدا 132
- غفلت از استغفار 135
- استغفار سحرگاهان 135
- اشاره 137
- صدق دل 139
- استغفار صادقانه 140
- کوچک شمردن گناه 141
- قضاوت در باره گناه دیگران 143
- بیان گناه 144
- عظمت گناه 144
- توجیه گناه 145
- اصرار بر گناه 147
- فکر گناه 148
- لذت از گناه 148
- شومی گناه 151
- کوتاه شدن عمر بر اثر گناه 152
- ترک بدیها، یا انجام خوبیها؟ 153
- سلب نعمت ها 153
- خروج از ذلت گناه 154
- اصرار بر گناه 155
- گناهکار نادم 156
- گناهی که به بهشت می برد! 158
- گناه پایدار 159
- بندگان برگزیده 160
- تبیین امام علیه السلام 161
- تکیه بر تقوا 162
- برخوردی بزرگوارانه 163
- رحمت برای ستمگران! 164
- گناه پوشی 165
- تمثال انسان در عرش خدا 166
- اظهار گناه 168
- اشاره 170
- کلید خزائن خدا 171
- سرچشمه مشکلات 173
- بالاترین عذاب 174
- اسباب گشایش 176
- نقش استغفار در روزی 180
- بوی خوش استغفار 181
- بوی تعفن دروغ 182
- استغفار در نامه اعمال 185
- شکستگی در استغفار 186
- اشاره 187
- 2.دو رکعت نماز 188
- 1.کار نیک پس از گناه 188
- 3.تب کردن مؤمن 189
- 4.بیماری 190
- 5.بلا و گرفتاری 191
- ابتلائات اولیای الهی 193
- 6.غم و اندوه 194
- 7.حسن خلق 195
- 8.غم زدایی از دیگران 196
- 10.پرهیز از گناهان بزرگ 197
- 12.حج و عمره 198
- 11.تقوا 198
- 13.دیدار برادران ایمانی 199
- 14.احسان به پدر و مادر 201
- 15.رنج مرگ 202
- 17.ذکر فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام 204
- 18.ذکر صلوات 205
- 19.خدمت به خانواده 207
- 20.تحصیل علم 207
- 22.استغفار برای مظلوم 208
- 21.زیارت امام رضا علیه السلام 208
- اشاره 209
زیارت به کربلا بردند. یکی از بزرگان که دید با وضع نامنی راه به کربلا آمده است، به ایشان گفت: شما را با این وضع امام زمان به کربلا آورده است. ایشان گفت: نه، خود خدا آورده است!
توجه به خدا
مرحوم آقای دولابی می فرمودند: نمی دانیم وقتی خداوند معجزاتی به دست امامان صادر می کرده است آیا امامان خوشحال می شدند یا نمیشدند؟ چون ائمه علیهم السلام نمی پسندند که یک وقت مردم توجهشان از بالا به پایین بیاید. هر چند ائمه همه کاره خدا هستند.
من والاکم فقد والی الله، ومن عاداکم فقد عادی الله، ومن أحبکم فقد أحب الله، ومن أبغضهم فقد أبغض الله؛(1) هرکس با شما دوستی کند، با خدا دوستی کرده، و هر کس با شما دشمنی کند، با خدا دشمنی نموده است. و هرکس شما را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است، و هرکس شما را دشمن بدارد، خدا را دشمن داشته است.
ما اینها را قبول داریم. ولی این ها دوست دارند که همه چیز را به خدا نسبت بدهند. مگر امام حسین علیه السلام دردانه خدا نبود؟ از ایشان عزیز تر کیست؟ چرا باید این قدر جراحت و اذیت و نیزه نصیب آن حضرت شود؟ فرمود یک بعدش این است که اگر این اتفاقات نمی افتاد، مردم آنها را به الوهیت می گرفتند. چون تمام گره های مردم را باز می کردند. یک بعدش ممکن است این باشد.
1- تهذیب الأحکام، ج 6، ص 97، ح 177.