دانستنیهای علوی1 صفحه 1041

این افراد در این شهرها دست به جنایت های هولناکی زدند و از همه جنایت کارتر بسربن ارطأه بود که در حملات خود سی هزار نفر را

کشت و کسانی را در آتش سوزانید (338) او حتی عده ای از زنان مسلمان را اسیر کرد و در بازارها به عنوان برده به فروش گذاشت و دو فرزند عبیدالله بن عباس را به نام های عبدالرحمن و قثم سر برید و خانه های مردم را ویران کرد. (339)

امام برای دفاع از مردم، گروه هایی از سپاه خود را گسیل می داشت ولی سستی و بی حالی یاران امام مانع از آن بود که فتنه عمال معاویه رفع شود و امام بارها از بی وفایی و سستی یاران خود شکایت کرد. از جمله در خطبه ای فرمود:

« … من شما را شب و رزو، پنهان و آشکار به جنگ این قوم دعوت کردم و به شما گفتم که با آنان بجنگید پیش از آنکه آنان باشما بجنگند. به خدا سوگند هیچ قومی در دورن خانه اش مورد هجوم دشمن قرار نگرفت مگراینکه خوار شد. شما سستی کردید و خواری را پذیرفتید، تا اینکه پیاپی به شما حمله شد و سرزمین هایتان گرفته شد …» تا آنجا که فرمود: « … خدا شما را بکشد که قلب مرا پر از خون کردید و سینه مرا لبریز از خشم ساختید و کاسه های غم و اندوه را جرعه جرعه به من نوشانیدید …» (340)

امام در این خطبه و خطبه های دیگر که از وی نقل شده از دردی جانکاه و رنجی بزرگ واندوهی فراوان خبر می دهد که در دل او لانه کرده بود و سرانجام به دست خوارج که خود زاییده جنگ صفین و توطئه قاسطین بودند، به شهادت رسید.

کاری از: یعقوب جعفری

مشخصات منابع

1 قرآن مجید.

2 نهج البلاغه، سید رضی،

نسخه صبحی صالح، بیروت، 1378ه.