دانستنیهای علوی1 صفحه 446

سواران به زنان نزدیک شدند تا آنها را سوار کنند و باز گردانند. در این هنگام علی (ع) میان زنان و سواران قرار گرفت. «جناح» شمشیر خود را متوجه علی (ع) کرد. علی (ع) ضرب او را از خود بازگردانید و او را فریب داد و ضربتی را متوجه شانه وی کرد که ناگهان اسب او عقب رفت و شمشیر علی (ع) بر پشت اسب فرود آمد. آن عده از گرد علی (ع) پراکنده شدند و به او گفتند: ای پسر ابوطالب از ما دور شو. علی (ع) فرمود: من به سوی پسرعمویم رسول خدا به یثرب می روم. پس هر کس دوست داد که گوشتش را تکه تکه کنم و خونش را بریزم، مرا تعقیب کند یا به من نزدیک شود. سپس به طرف مدینه حرکت کردند.

علی (ع) در نزدیکی کوه ضجنان فرود آمد و یک شبانه روز استراحت کرد تا در این فاصله دیگر مستضعفان مؤمن مهاجر از مکه به آنان ملحق شدند. (42)

دوران مدینه

انتظار پیغمبر (ص) در قبا برای علی (ع)

رسول خدا فاصله مکه و مدینه را در دوازده روز طی کرد و دوازدهم ربیع الاول به قبا وارد شد. با آن که مردم مدینه انتظار ورود آن حضرت را می کشیدند، و بزرگان شهر نیز برای استقبال به قبا آمده بودند، پیغمبر (ص) حدود پانزده روز در قبا توقف کرد تا علی (ع) به او برسد.

ابوبکر به پیغمبر (ص) عرض کرد شاید علی تا یک ماه دیگر نیاید، در حالی که مردم مدینه چشم به راه شما هستند. رسول اکرم (ص) فرمود: نه این گونه نیست. او به زودی خواهد آمد. من

نیز از اینجا حرکت نخواهم کرد تا عموزاده ام، برادرم، و محبوب ترین خاندانم، و کسی که با جان خود من را از مشرکان محافظت کرد، برسد. ابوبکر ناراحت شد و پیغمبر (ص) را در قبا رها کرد و خود به نزدیکی از دوستانش در محله ای به نام «شخ» رفت. (43)

ابن اثیر دانشمند سنی روایت می کند که علی (ع) در طلب پیغمبر (ص) و در راه مدینه شبها حرکت می کرد و روزها پنهان می شد تا به مدینه رسید. (از این رو پاهای او ورم کرده و خون آلود بود.) به پیغمبر (ص) خبر ورود علی (ع) رسید. فرمود: علی را نزد من بیاورید. به آن حضرت گفته شد علی قادر به راه رفتن نیست. پیغمبر (ص) خود به نزد علی (ع) آمد و هنگامی که علی را دید، او را در برگرفت و چون ورم پاهای او را که خون از آنها می چکید، مشاهده فرمود، گریه کرد. آن گاه آب دهان خود را میان دستهایش ریخت و به پاهای علی (ع) مالید و برای سلامتی او دعا کرد. از آن پس علی (ع) تا هنگامی که به شهادت رسید، از درد پا شکایت نداشت. (44)

هجرتهای علی (ع)

ابن ابی الحدید معتزلی در فصلی پیرامون «سبقت علی (ع) در هجرت» می نویسد: امیرالمؤمنین علیه السلام بر ابوبکر و غیر او قبل از هجرت به مدینه، پیشی گرفت؛ زیرا پیغمبر اکرم (ص) بارها از مکه هجرت کرد و در میان قبائل عرب می گشت و از سرزمین قومی به قوم دیگری می رفت و در این هجرتها به جز علی علیه السلام هیچ کس با او نبود.